16 Οκτ 2010

Πως να προετοιμαστείτε για την εξεταστική της ζωής σας : ένα αναλυτικότατο timeline



Eίναι μια περίοδος δύσκολη. Μια περίοδος εξεταστική. Οι συνταγές επιτυχίας είναι τόσες, όσοι και οι επιτυχόντες του παρελθόντος. Κοινώς, όπως στα περισσότερα θέματα που θα σε απασχολήσουν ποτέ, ο καθένας θα πει και τη μαλακία του.

Ήρθε ο καιρός, να στιβάξω και τη δική μου μαλακία στην κορυφή. Σήμερα θα μιλήσουμε για τον τρόπο που έφτασα να κάνω το sweep και να χωρέσω γνώσεις μιας χρονιάς σε 1,5 εξοντωτικό μήνα. Το ξέρω, ακούγεται σα να περιαυτολογώ, αλλά whatever, με την ίδια αντικειμενικότητα που αντιμετώπισα τις αποτυχίες της περσινής σεζόν, δέχομαι την επιτυχία του αλησμόνητου Αυγουστου-Σεπτέμβρη (κατά τις "καταλήψεις του Μάη-Ιούνη").

Άραγε, πίστεψε κανείς σας πως θα μιλήσω για ακαδημαικό θέμα σήμερα? Γιατί αν ναι, έκανες λάθος, μπούφε αναγνώστη.


Προφανώς, θα μιλήσουμε για την ελληνική τηλεόραση. Και λίγο ίντερνετ. Και τίποτα άλλο.


Πες λοιπόν, οτι είναι μια απλή μέρα στην εξεταστική σου. Καμία υποχρέωση, κανένα πρόσωπο να δεις. Κάθεσαι όλη μέρα σπίτι και ο στόχος σου είναι να βγάλεις όσες περισσότερες σελίδες μπορείς. Ιδού, το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμά σου :


12.37

Χτυπάει το ξυπνητήρι. Έχεις στρατηγικά επιλέξει ώρα που δε διαιρείται με το 5, γιατί θα έχανες εντελώς το ηθικό σου αν είχες βάλει "12.40" = "πέρασε η ώρα". Πατάς snooze, το οποίο έχεις ρυθμίσει στα 8 λεπτά.

13.44

Ξυπνάς και αναρωτιέσαι γιατί δε χτύπησε το ξυπνητήρι. Πανικοβάλλεσαι λίγο που πέρασε η ώρα, αλλά μέχρι να ανοίξεις το contra για να δεις το πρωτοσέλιδο της Γάτας σου έχει περάσει, γιατί σκέφτεσαι πως τουλάχιστον δε θα κοιμηθείς απόγευμα.

13.50-15.40

Πίνεις το μισό φραπέ μέσα σε 3 λεπτά, και τον υπόλοιπο μέσα σε 1.30 ώρα. Πεινάς, αλλά προφανώς και δε θα κατεβείς να πάρεις να φας. Αν έχεις κάτι ΕΤΟΙΜΟ στο σπίτι, να'ταν κι άλλο. Χαζεύεις τα αθλητικά σάιτ, και σε πλημμυρίζει ένα κύμα ευτυχίας όταν πετυχαίνεις εκτενέστατη ανάλυση που έχει σχέση με ο,τιδήποτε, ενώ μέσω facebook γνωρίζεις λεπτομέρειες για τις ζωές των άλλων σε σημείο ανατριχιαστικό (and the 12 facebook stalker points go to...you!). Σου περνάει από το μυαλό να ξανακοιμηθείς, ειδικά αν έφαγες κάτι, ειδικά αν αυτό είχε λουκάνικο.

15.40-16.50

Η πρώτη διστακτική επαφή με το βιβλίο. Όπως και όταν κορτάρεις μια όμορφη παρουσία, δε το καφρουλεύεις. Αρχίζεις με επιφύλαξη. Βλέπεις αν σε παίρνει. Ξοδεύεις την περισσότερη ώρα σχεδιάζοντας τη στρατηγική σου, όπως "σήμερα θα διαβάσω αυτές τις πανδύσκολες 150 σελίδες, γιατί χθες διάβασα μόνο 20 και έμεινα πίσω". Εδώ να σημειώσω πως, αν τυχόν θυμάσαι τις 20 σελίδες που διάβασες χθες, είσαι φλώρος και δεν έχεις καμιά δουλειά να με διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Χάσου από μπροστά μου. Τεσπα, σχεδιάζεις να διαβάσεις 20 σελίδες και μετά να κάνεις διάλειμμα. Διαβάζεις 7, και σταματάς...

16.50-18.00

...για να κατεβείς για τσιγάρα, ή τα πλέον απαραίτητα ψώνια. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται : νουντλς, κοτομπουκιές παναρισμένες, σάλτσες και τριμμένο τυρί για μακαρόνια, καφέ, χυμούς αμίτα, και προιόντα υγιεινής ΜΟΝΟ αν η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ το πιο καταστροφικό πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι να σου έχει τελειώσει το αλάτι/λάδι/χαρτί υγείας και να χρειαστεί να ξανακατέβεις. Ο θρύλος λέει πως έτσι έχουν χαθεί πτυχία και πτυχία, επειδή ο υποψήφιος χάνει την όρεξη για την οποιαδήποτε προσπάθεια για ο,τιδήποτε. Αφού επιστρέψεις, αποφασίζεις να δεις ένα επεισόδιο Big Bang Theory/How I Met Your Mother/The Office πριν ξεκινήσεις, και καταλήγεις να δεις 2.

18.00-18.30

Διαβάζεις 3 σελίδες και αποφασίζεις να μαγειρέψεις.

18.30-20.15

Μαγειρεύεις σπαγγέτι με πέστο ρόσο ή τόνο/ νουντλς με κοτομπουκιές και σως στρειδιών ή τεριάκι ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΟΧΙ ΛΕΜΟΝΙ! Τα τρως είτε μπροστά στον υπολογιστή, βλέποντας 3ο επεισόδιο από τη σειρά σου, ή μπροστά στην τηλεόραση βλέποντας ό,τι έχει στο σταρ. Βασανίζεσαι για 5 λεπτά και αποφασίζεις να πάρεις ένα υπνάκο μέχρι τις 20.53.

22.04-22.40

Ξυπνάς και αναρωτιέσαι γιατί δε χτύπησε το ξυπνητήρι. Στο διάστημα που κοιμόσουν, έχουν πάρει τηλέφωνο από συγγενείς και φίλοι μέχρι και εκπρόσωποι από το εκλογικό κέντρο υποψηφίου στην καβάλα. Όσο επιστρέφεις τις κλήσεις, τσακίζεις και τις υπόλοιπες κοτομπουκιές/τα υπόλοιπα μακαρόνια με όσο περισσότερο τυρί μπορείς, και μετά πίνεις νερό για ένα τέταρτο για να συνέλθεις.

22.40-00.00

Μπαίνεις στο msn και ανοίγεις το βιβλίο, με νέο φραπέ as your wingman. Κάτι αρχίζει να γίνεται : νιώθεις όμορφα που μπορείς να λες και καμιά σαχλαμάρα στο msn, στην τηλεόραση δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ και μετά από τόσο καθισιό, έχεις όρεξη για διάβασμα. Εδώ εμφανίζεται το παράδοξο της 12 παρά : ξοδεύεις μυθικά χρονικά διαστήματα που δε κοιτάς το βιβλίο αλλά την οθόνη, κι όμως διαβάζεις πάνω από 15 σελίδες, που πέφτουν στις εξετάσεις και όχι μόνο θυμάσαι την απάντηση, αλλά και το τι έλεγες εκείνη την ώρα στο msn (πιο συγκεκριμένα, οτι είναι γελοίο να παίζεις μπροστά με ζλάταν-ρόνι-πάτο-ρομπίνιο).

00.00-00.30

Ανακαλύπτεις πως ΚΑΤΙ σου έχει τελειώσει. Μπορεί να είναι τσιγάρα, καφές, ρεντ μπουλ, ή ζαμπονοκασερόπιτα. Κατεβαίνεις όπως είσαι + παπούτσια και μπουφάν, γυρνάς, βλέπεις ένα επεισόδιο από τη σειρά στον υπολογιστή.

00.30-02.00

Αν πλησιάζει επικίνδυνα η ημερομηνία εξέτασης, καταφεύγεις στο μοναδικό άσο στο μανίκι σου, το ρεντ μπουλ. Και σα θαύμα, διαβάζεις μέσα σε 1,5 ώρα ό,τι πιο δύσκολο κεφάλαιο υπάρχει στο βιβλίο σου. Δε νυστάζεις, δε κουράζεσαι, δε νιώθεις μόνος, ανημπορος και δεν αμφισβητείς την καριέρα που επέλεξες. Η τηλεόραση είναι ανοιχτή, ασφαλώς στον άλφα, και δείχνει κάτι βλακείες με ιατρικά διαφοροδιαγνωστικά κολλήματα, αλλά μάλλον δε κοιτάς καθόλου.

02.00-02.45

Συνεχίζεις δυνατά, αλλά τα διαλείμματά σου μεγαλώνουν. Κι αυτό γιατί η τηλεόραση είναι ανοιχτή, ασφαλώς στον άλφα, και δείχνει μονομάχους. Είσαι υποχρεωμένος να κοιτάξεις όταν παίζει ο γουλφ, ο ψυχάκιας τόα, η προφανώς άντρας χέλγκα, ο θηριώδης τζάστις και φυσικά ο χαλκ χόγκαν. Επιβάλλεται να γελάς κάθε φορά που παρατηρείς οτι ο χαλκ χόγκαν φοράει μαντήλι με ψεύτικα, ΟΛΟΙΣΙΑ μακριά μαλλιά. Στην τελική διαδικασία χάνεις το ενδιαφέρον σου, γιατί δεν έχει μονομάχους. Αν πέσεις στην αυστραλιανή εκδοχή, τη γάμησες, αξίζει μόνο ο θάντερ και δεν έχει χαλκ.

02.45-04.15

Εδώ παίζονται πολλά. Έχεις ακόμα ρεντ μπουλ, αλλά αρχίζουν να ζορίζουν τα πράγματα. Παρ'όλα αυτά, βρίσκεις ρυθμό γιατί η τηλεόραση είναι ανοιχτή, ασφαλώς στον άλφα, και δείχνει κόκκινο κύκλο. Άρα :
  • Δείχνει το επεισόδιο με τη βλαντή που σκοτώθηκε η φίλη της και πηδά από το μπαλκόνι (πιθανότητα 95 %)
  • Δείχνει το επεισόδιο με τη νόνη δούνια που είναι όλοι στην ταράτσα και πέφτουν (πιθανότητα 4%)
  • Δείχνει κάποιο επεισόδιο που έχεις δει κάτω από 5 φορές (πιθανότητα 1%)
  • Δείχνει κάποιο επεισόδιο που δεν έχεις δει (πιθανότητα αμελητέα)
Αν σου τύχει το τελευταίο, τη γάμησες. Χάνεις το παιχνίδι. Τα υπόλοιπα τα ξέρεις απ'έξω, οπότε ξέρεις τις ωραίες φάσεις και κοιτάς μόνο τότε, αλλά κατά τα άλλα είναι σα να έχεις την τηλεόραση κλειστή. Και το αποτέλεσμα είναι, με το που τελειώσει και το τελεμάρκετινγκ που ακολουθεί, έχεις διαβάσει τόσες σελίδες ώστε ο αρχικός σου στόχος να μην είναι εντελώς ανέφικτος. Φυσικά, ξεχνάς πως...

04.15-05.00

...κάνεις διάλειμμα για να δεις το two and a half men. Δε σου αρέσει σα σειρά, αλλά έχει κανα δυο στιγμές, και η φάτσα του παιδιού αλλά και των άλλων two σου τη σπάει τόσο που θέλεις να τις βλέπεις. Εκεί σε πιάνει μια μικρή κρίση, οτι και πάλι δε φτάσεις το στόχο των 150 σελίδων, οτι αύριο θα πρέπει να φορτσάρεις για να αναπληρώσεις, οτι θα σε ρωτήσει κάτι στα προφορικά και θα πεις δε ξέρω. Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα, αν έχεις πάει εξαιρετικά καλά στο διάβασμα, να φαντασιωθείς εναλλακτικά πως παραλαμβάνεις το πτυχίο ντυμένος με την τελευταία λέξη της μόδας μέσα σε παντζουρλισμό.

Η τελευταία λέξη της μόδας


Μπροστά στα έκπληκτα μάτια του εκστασιασμένου πλήθους, προβαίνεις σε ένα άψογα χορογραφημένο victory dance ο οποίος κερδίζει standing ovation ακόμα και από το πιο στριμμένο καθηγητή της ιστορίας.

05.00-05.45

ΠΡΟΣΟΧΗ!! Επιβάλλεται να αρχίσεις το διάβασμα στις διαφημίσεις ανάμεσα στο δυομιση άντρες και στον κακαλο, γιατί αλλιώς έχασες το παιχνίδι. Αν τα καταφέρεις, πετυχαίνεις ωραία ισορροπία και απολαμβάνεις εξίσου τα διαγνωστικά κριτήρια του ρευματικού πυρετού από τη μια, και τς τρέλες του επαμεινώνδα "νώντα" κακαλου και του ντάλας από την άλλη. Σημείωση : αν βάλει το επεισόδιο που οι σμηνίτες και ο κάκαλος παίζουν μπάσκετ, μην κοροιδεύεις τον εαυτό σου. Κλείστα όλα και καθηλώσου.

05.45-06.45

Εδώ η τηλεόραση δουλεύει για λογαριασμό σου. Για κάποιο λόγο, έχοντας δει δυο λεπτά από το λίφτινγκ του χάρη ρώμα, κάτι σε σπρώχνει να το παλέψεις λίγο ακόμα. Είσαι αποφασισμένος όσο ποτέ να ξεκολλήσεις από τη μιζέρια, από τον κόσμο των τραγικών σειρών χωρίς χιούμορ, από τη χώρα που τύποι που γράφουν τέτοιες αηδίες χαρακτηρίζονται κωμικές ιδιοφυίες και βρίσκουν δουλειά εδώ και χρόνια. Αν είσαι τυχερός και τύχει να αναφερθεί στον εαυτό του στο επεισόδιο ως "κουκλί ζωγραφιστό" (πράγμα όχι σπάνιο), από εκεί και πέρα μέχρι τις 7 παρά δε θα ξανασηκώσεις κεφάλι.

06.45-07.10

Χαζεύεις λίγα τελευταία πράγματα, γελάς με το πόσο ακατάλληλη είναι η μελέτη για οποιαδήποτε τηλεοπτική εκπομπή, και κάνεις τα σχέδια σου για αύριο. Τελικά, πλησίασες το στόχο αρκετά, αλλά περίσσεψαν λίγες σελίδες. Δεν πειράζει, αύριο θα ξυπνήσεις στις 12.30 αντί για 2 και θα τις αναπληρώσεις. Βάζεις το ξυπνητήρι στις 12.37, και σε παίρνει ο ύπνος.




Τελικά όμως, αξίζει όλο αυτό? Αξίζει να αποσυρθείς από τα κοινά για 1,5 μήνα, να εξαντλήσεις την υπομονή των αγαπημένων σου προσώπων, να παχύνεις, να χάσεις το χρώμα σου επειδή δε σε βλέπει ο ήλιος, να τρέφεσαι ανθυγιεινά και το κρεβάτι να έχει πάρει το σχήμα της κωλάθρας σου? Και όλα αυτά για να περάσεις τα 3 arguably πιο δύσκολα μαθήματα της σχολής και να πάρεις πτυχίο? Αν το σκεφτείς, από εδώ και πέρα τέτοιες σκληρές δοκιμασίες θα σου μπαίνουν συνέχεια (pun intended). Θα κάνεις κάθε φορά το ίδιο? Αξίζει?

Τελικά, ναι. Αξίζει γιατί δε πάει άλλο με τη σχολή σου. Εγινες 24 +, φτάνει να είσαι φοιτητής και να μαντεύεις τι θέματα θα βάλει ο καθηγητής. Αξίζει γιατί είδες ποιοι στάθηκαν δίπλα σου, ποιοί σε βοήθησαν με την παρουσία τους και ποιοί σου ταιριάζουν. Αξίζει, γιατί ξέρεις πως κι εσύ θα σταθείς/στάθηκες δίπλα τους όταν είχαν τα ζόρια. Αξίζει, γιατί όταν τελειώσουν όλα αυτά, προσπάθησες, τα έδωσες όλα, και ανεξάρτητα του αποτελέσματος, θα το κάψετε μαζί, και μόνο έτσι το θέλεις. Αξίζει, γιατί όταν ανεβαίνεις τα σκαλιά να σηκώσεις το γαμημένο, θα σκεφτείς στο μυαλό σου το victory dance και θα χαμογελάσεις.


Αλλά στην τελική, αξίζει κυρίως αν χρειάζεσαι μια πολύ αληθοφανή δικαιολογία για το γιατί δεν κάνεις σεξ.







Υ.Γ. Πρόσωπα που σε διαφορετικό βαθμό και με τον τρόπο τους με βοήθησαν σε αυτή την εκτεταμένη τελική ευθεία της σχολής : i'm tagging the shit out of you. To σηκώσαμε.