20 Μαΐ 2012

Κάμποσες σκόρπιες σκέψεις έπειτα από τους δυο ευρωπαικούς τελικούς


--> Nα ξεκινήσω λέγοντας πως δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πολλοί Έλληνες είναι φαν της Μπάγιερν Μονάχου. Δεν καταλαβαίνω σε τι ταυτίζονται με μια ομάδα από μια χώρα πολιτισμικά πολύ μακριά μας, με ποδοσφαιριστές ως επί το πλείστον από αδιάφορους έως αντιπαθείς (και κατά περίπτωση της ποδοσφαιρικής καλίμπρας των Holger Badstuber και Diego Contento), που ναι μεν κάποτε είχε αρχηγό τον Effenberg αλλά τώρα έχει τον Lahm και είναι γενικώς ψιλοφαντεζί αλλά και soft, σαν ένα γκέι βρικόλακα?

Από την άλλη, προσωπικά ταυτίζομαι απόλυτα με την Τσέλσι, μια ομάδα από το βροχερό Λονδίνο, με παίκτες από Αγγλία, Πορτογαλία, Ακτή Ελεφαντοστού, Βραζιλία, Τσεχία, Σερβία, Ισπανία, που χρηματοδοτείται από ένα Ρώσο μεγιστάνα.


--> Πείτε ό,τι θέλετε για τον Ashley Cole. Κι εγώ έχω πει πολλά. Η αλήθεια όμως είναι πως κάθε φορά που εμφανίζεται στο πλάνο κοντά στη μπάλα, κάνει κάτι σωστό. Από αυτή την άποψη, είναι το ακριβώς αντίθετο του Michael Ballack.


--> Από την άλλη, ο Michael Lahm είναι πουτσοσνάκ. Και δε δέχομαι μύγα στο σπαθί μου. Mαζεύτηκαν και τριγύρω του και φώναζε για τους εμψυχώσει το μυγόχεσμα. Πωπω, και κάνανε οι οχτροί κακά τους.

Σκεψου, αν το επιθυμείς, το παρακάτω σενάριο : Έχεις παιδί τον Lahm, και έρχεται μια μέρα και σου λέει: "Μπαμπά/μαμά, τα παιδιά στο σχολείο με φωνάζουν πουτσοσνάκ'. What do you do? Go!


-->  Ποιός Jupp Haynkes, ρε. Εδώ τον έφερναν σβούρες οι Χαβιτοκόκε. 'Nuff said.


--> Flashback στον αδικοχαμένο τελικό της Chelsea με την ManU πριν λίγα χρόνια. Σύμφωνα με την παράδοση, είχα ετοιμάσει ένα banner για το φιλικό σπίτι που είδαμε τον τελικό. Δε θυμάμαι τη φωτό που είχα διαλέξει, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια:


Και εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα. Ladies, είστε ελεύθερες να τον προτιμήσετε από μένα οποιαδήποτε στιγμή. Για την ακρίβεια, για ακόμα μια φορά θα επιβεβαιώσετε το εξαίσιο γούστο σας.

Κοιτάξτε τον, σας σουφρώνει και τα χειλάκια.


--> Όπως τιτίβισα και στο twitter, το ποδόσφαιρο είναι νεκρό. Βασικοί σέντερ μπακ της δευτεραθλήτριας Ευρώπης είναι οι Βαν Μπούιτεν και Τίμοστσουκ (ελπίζω να μην υπάρξει κάποιος που να σκεφτεί οτι την πάτησα, γιατί έχει για βασικό μερικές φορές τον Ζερόμ Μπόατενγκ).


--> Χοσέ Μποσίνγκουα. LoL.


--> Κατά τη διάρκεια του ματς, αναρωτήθηκα τι να έχουν απογίνει άραγε οι παρακάτω ποδοσφαιριστές : Michael Essien, Carlo Cudicini, Ivica Olic (η απορια μου λύθηκε στην παράταση), Javier Javito, Sergio Koke, Claude Makelele, Paulo Ferreira, Giovanni Elber, Carsten Jancker (πιθανώς μπάτσος/υποψήφιος της χρυσαυγής).


--> Δε σε αδικώ φίλε μου που από τη στιγμή που ο Fernando Torres έκανε ντεκαπάζ στο μαλλί (δεν έχω ιδέα αν υπάρχει καν αυτό το πράγμα), τον απαξιώνεις. Το οτι μοιάζει με τη Σοφία Καρβέλα συνεισφέρει στο να μη μπορείς να τον πάρεις στα σοβαρά.

Θα αναρωτιόμουν τι απέγινε κι αυτή η ψυχή, αλλά υποθέτω πως θα βρίσκεται ακόμα στους δρόμους της Νέας Υόρκης, όπου την άφησα τελευταία φορά που παρακολούθησα το super-hit σίριάλ της, σε μια παρόμοια πόζα με αυτή της φωτό.


--> Ένα πέναλτι στο κέντρο της εστίας δεν είναι ποτέ καλό πέναλτι.


--> Πόσο fucked up θα ήταν αν μετά την ισοφάριση της Τσέλσι, κέρδιζε και άλλο κόρνερ και το παστέλωνε. Φίλοι της Μπάγερν, σε αυτή την περίπτωση θα συνεχίζατε να πιστεύετε στο Θεό?


--> Το να μη φοράς οποιοδήποτε ρούχο κατά τη διάρκεια της απονομής θα έπρεπε αυτόματα να σου απαγορεύει να ξανακουμπήσεις τρόπαιο, να ξαναπαίξεις μπάλα και να ξανακάνεις γενικώς ο,τιδήποτε. Κι αν νομίζεις οτι αναφέρομαι μόνο στη μπλούζα να σου υπενθυμίσω πως όταν το πήρε η Γιουβέντους των Βιάλι και Ραβανέλλι, ο Ντι Λίβιο δε φορούσε παντελόνι.


--> Πολυτιμότερος παίκτης του τελικού ο Τσεχ. Τον τίτλο του χειρότερου μοιράζονται οι Νόιερ και Ριμπερί.


--> Πότε θα ρίξουμε τον κομπλεξικό τον Πλατινί για να αποσυρθούν ηλιθιότητες του τύπου απονομή στην εξέδρα/τελικός το Σάββατο?


--> Να υπενθυμίσω πως ο τίτλος της ΝΕΤ για την πρωταθλήτρια Τσέλσι, "οι ατσίδες με τα μπλε", είναι η ελληνική μετάφραση της ταινίας "Blues Brothers". E-ΛΛΑΣ!


--> Και δηλαδή δηλαδή, γιατί να μη το πάρει η Τσέλσι, για να επιβραβευτούν επιτέλους κάποιοι από τους μεγάλους παίκτες της δεκαετίας, όπως ο Ντρογκμπά, ο Λάμπαρντ και ο Τσέχ?


--> Πάμε και στο μπάσκετ λίγο (δηλαδή, όσο του αξίζει) : πανάξιος, σπουδαίος, συγκινητικός Ολυμπιακός που κατάφερε να έχει όλη την Ελλάδα να πανηγυρίζει μπροστά στην τηλεόραση. Δε το περίμενα πως μπορεί να χαρώ τόσο με θρίαμβο άλλης ελληνικής ομάδας (!!) στο μπάσκετ (!!!!!).


--> Πάντα έλεγα πως γενικώς δεν έχω πρόβλημα με τις ίδιες τις ομάδες (με εξαίρεση κάτι "αθλητές" πουτάνας γιούς, τύπου Γου Χου Γεωργιάδης), αλλά με τους οπαδούς. Οι οπαδοί είναι αυτοί που μας κάνουν κομπλεξικούς απέναντι στις ομάδες, επειδή είναι πολύ κάφροι, προκλητικοί, αλαζόνες, ζώα, διανοητικά καθυστερημένοι, κάγκουρες και πάει λέγοντας. Έτσι, λίγες μέρες αφού λάτρεψα τον μπασκετικό Ολυμπιακό, οπαδοί του έσπασαν το πούλμαν του Παναθηναικού, οπαδοί του οποίου λίγες μέρες νωρίτερα είχαν κάνει το ίδιο, ενω νωρίτερα είχε γίνει κάτι άλλο και πριν από αυτό είχε γίνει το αντίθετο. Δεν ξέρω, δε με νοιάζει. Σιχάματα. Αρκουδέηδες. 0 οι ώρες σας.


--> Εντάξει, σύμφωνοι, νικήσαμε τη Ρωσική Αρκούδα των δισεκατομμυρίων. Αλλά ας μην υπερβάλλουμε : νικήσαμε έχοντας στις τάξεις μας έναν από τους πιο ακριβοπληρωμένους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες, ενώ κατά τύχη δε μας πετύχατε σε χρονιά που είχαμε κανα-δυο NBAers να καθαρίζουν καμιά δεκαριά εκατομμύρια το χρόνου τύπου Childress. Οπότε, χαλαρώνουμε.


--> Χάρηκα πολύ γιατί σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο, οπου τα τελευταία 15 χρόνια οι ποιοτικοί παραγωγικοί παίκτες που έχουμε παράξει είναι οι Τσιάρτας, Καραγκούνης, Νίνης, άντε και ο Σαμαράς, το μπάσκετ το έχουμε περισσότερο στο DNA και σε κάθε φουρνιά βγάζουμε κάμποσες παικτούρες. Μερικές από αυτές μάζεψε ο γαύρος στην ομάδα και τον οδήγησαν στο Ευρωπαικό. Μάντζιαρης, Σλούκας και Παπανικολάου ήταν συγκλονιστικοί. Μπράβο.


--> Εκείνος ο μαύρος του Ολυμπιακού μου θύμισε τον Ντουάιτ Χάουαρντ.


--> Τι στον πούτσο έκανε στο NBA τόσα χρόνια ο Κριάπα???


--> Εντάξει, σε καμιά εικοσαριά χρόνια τυπάκια όπως ο Τσάβι Πασκουάλ ίσως να φτάσουν στο μισό προπονητές όπως ο 80άρης Ντούσαν και ο Γκαστόνε.


--> Έξω από οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα γαμημένοι κωλοπαιδαράδες μισθοφόροι όπως ο Τεόντοσιτς και ο Σισκάουσκας. Δείτε το Σλούκα να το σηκώνει και ουστ από δω. Σιχάματα κι εσείς.


--> WHAT THE FUCK? Προπονητής της Εθνικής Ελλάδας είναι ο Ζούρος? Καταστροφή. Αλήθεια, τι απέγινε ο πρώην εθνικός ήρωας Παναγιώτης Γιαννάκης, αφού έπεσε σε δυσμένεια με Αρειανούς, Βάζελους και γενικώς όλη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των γαύρων? Άνοιξε κανά πρακτορείο στοιχημάτων?


--> Γενικώς πάντως, δεν υπάρχει ελληνικό μπάσκετ. Μοναδικοί αγώνες μπάσκετ σε διασυλλογικό επίπεδο που αξίζει να παρακολουθεί κανείς : όλοι οι αγώνες του NBA, καθώς και οι αγώνες της Euroleague από τη φάση των 8 και μετά, αρκεί να μην διασταυρώνονται γαύρος-βάζελος. Συνεπώς, η μπασκετική χρονιά συνεχίζεται μόνο επειδή έχουμε play off στο NBA.


--> Προς στιγμήν, το μπάσκετ πήγε να μας ξεγελάσει με το σασπένς και το θέαμα που μας προσέφερε με τον τελικό. Αλλά ευτυχώς, μια βδομάδα μετά είδαμε έναν τελικό ποδοσφαίρου με ανατροπές και αγωνία. Αλλά ήδη, την ίδια μέρα του τελικού του γαύρου είχαμε δει αυτό, που αποδεικνύει πως όσο και να χτυπάς τον κώλο σου, μπάσκετ, ποδόσφαιρο δε γίνεσαι.




Οι αντιδράσεις των φίλων της Σίτι και της... από MotionCrew


--> Συνολικό σχόλιο : για πολλοστή φορά, αποκαρδιωτική η ΝΕΤ. Ο Ιωάννου μας ζάλισε το τιρμπουσόν με κάτι κουβέντες που έλεγε για εν τούτω νίκα και κάτι αναφορές οτι πριν από 1000 χρόνια, κάτι είχε παιχτεί με τη βυζαντινή αυτοκρατορία (στην οποία ήμασταν υπόδουλοι, by the way), αυτός ο μουρόχαβλος (μουρόχαυλος?) που έχουν να κάνει την εκπομπή του champions league φαίνεται να είναι πολύ ξενερωμένος που τον έχουν να καθαρίζει κανα δυο χιλιάρικα το μήναγια αυτό το σκοπό, ενώ ο Δημητριάδης που σχολίαζε τον τελικό είχε να δηλώσει πως η εξέλιξη του αγώνα είναι συγκλονιστική. Κι αυτό δεν έγινε μετά το γκολ της Μπάγερν, ή την ισοφάριση, η το χαμένο πέναλτι στην παράταση, ή κάποια απόκρουση στη διαδικασία των πέναλτι, αλλά μετά από ένα εύστοχο πέναλτι.


--> Ναι, ήθελα να το πάρει ο Ολυμπιακός και η Τσέλσι. Αλλά περισσότερο ήθελα να το πάρει ο Άρης, η Νιουκαστλ, η Πάρμα, η Ντόρτμουντ, η Μπαρτσελόνα και οι New Orleans Saints. Aς ελπίσουμε τουλάχιστον να πάρει η Ελβετία το Euro.