Χθες το βράδυ όρμησα στο δωμάτιό μου σα σίφουνας, σκίζοντας τα ρούχα μου για να κερδίσω το χρόνο που θα μου κόστιζε να ξεντυθώ και να τα τακτοποιήσω. Αφού έκανα αισθητή την παρουσία μου στους γείτονες, χτυπώντας τον τοίχο τους με τις γροθιές μου και απειλώντας τους με βιαιοπραγίες εναντίον τους (ο φόβος φυλάει τα έρμα, λένε, και θεωρώ πως έτσι προλαβαίνω ατυχή συμβάντα όπως διαταραχή της κοινής ησυχίας από δυνατές μουσικές ή άναρθρες κραυγούλες χωρίς λόγο), έπεσα σα ζώο πάνω στο κρεβάτι μου, το καλυμμένο με ένα σωρό πράγματα τα οποία δεν έπαιρνα όρκο οτι τα είχα ξαναδεί στη ζωή μου. Όταν άκουσα το κρακ, ήταν ήδη πολύ αργά.
Καταστροφή! Είχα κάτσει πάνω στα οπαδικά γυαλιά μου, καταστρέφοντάς τα ολοσχερώς. Ασφαλώς, αμέσως το μυαλό μου πήγε σε προβοκάτσια από τη μεριά των γειτόνων, οπότε πέρασα την επόμενη ώρα ουρλιάζοντας έξω από τις πόρτες τους "Βγες έξω, ρε κερατά!" (ήταν μπλόφα. Περίμενα να δω ποιός θα βγει, ενοχοποιώντας έτσι τον εαυτό του). Εξαντλημένος και με το ηθικό μου πεσμένο, αποφάσισα να εκμεταλλευτώ την ατυχή συγκυρία κάνοντας μια σύγκριση των δύο ομάδων της πόλης για να δω αντικειμενικά ποιός θα επικρατήσει στο ντέρμπι της Κυριακής. Οι σημειώσεις μου είχαν ως εξής :
Τερματοφύλακες : Ντάριο Κρέσιτς - Μιχάλης Σηφάκης
Ο συμπαθής Ντάριο δεν έχει παιχνίδια στα...χέρια του. Τον θυμάμαι να δείχνει ικανότητες κάτω από τα γκολπόστ του Τσακίρη, αλλά ο Μιχάλης είναι σταθερός, ψύχραιμος στα ντέρμπι (βλ. τη γριά με τσαντάκι Λουί Βιττόν να του ουρλιάζει στα μούτρα) και, ας το παραδεχτούμε, μετά τη φωτογράφησή του σε κάποιο περιοδικό, άντρας πόθος.
Συμπέρασμα : Πόντος για τον Άρη, χωρίς χαώδη διαφορά.
Σέντερ μπακ : Μπρούνο Τσιρίλο - Κριστιάν Νασούτι
Ο Τσιρίλο κάνει για να πρωταγωνιστεί στις φαντασιώσεις του Στέφανου Χάρη, αλλά όχι για την άμυνα. Το ακριβώς αντίστροφο ισχύει για τον Κριστιάν, τον Αβραάμ των πλουσίων.
Συμπέρασμα : Ο Άρης ξεκινάει δυνατά! 0-2.
Σέντερ μπακ : Πάμπλο Κοντρέρας - Ρονάλντο Γκιάρο
Χμ... Εδώ δυσκολεύει το πράγμα. Κατ'αρχάς, δεν είναι ακόμα γνωστό αν θα ξεκινήσει ο Ρονάλντο ή ο Κουλουχέρης ή ο Ρομπέρζ ή ο Λαμπριάκος (η πιο γαμάτη εκδοχή). Όπως και να'χει, ο Κοντρέρας είναι καλύτερος αμυντικός από όλους αυτούς. Φέτος όμως δεν έχει πείσει πως είναι σε καλή κατάσταση. Οι κακές γλώσσες λένε πως αν έχει πάρει τη δόση του, θα κρατήσει το 0 για τον παοκ.
Συμπέρασμα : Πόντος για τον παοκ. 1-2.
Αριστερό μπακ : Λίνο - Κάρλος Αράνο
Πως λένε το Λίνο στο μικρό? Ξέρει μπάλα, αλλά δεν είναι αριστερό μπακ. Με ένα σοβαρό Κάλβο να τρέχει καταπάνω του, θα χάσει τα αυγά και τα πασχάλια (σημείωση : ας ψάξει στην πλάτη του. Εκεί ήταν! Μόλις τον ντρίμπλαραν.) Πιστέυω πως ο Αράνο είναι καλύτερος πλάγιος μπακ από το Λίνο, αλλά με βάση τις εμφανίσεις του μέχρι στιγμής, δε μπορώ να το αποδείξω. Οπότε ο πόντος πάει στράφι.
Συμπέρασμα : Ισοπαλία.
Δεξί μπακ : Μίροσλαβ Σνάουτσνερ - Ντάρσι Νέτο
Ετοιμάζομαι να δώσω πόντο στον Άρη. Το ποθητό αγόρι από τις φαβέλες του Σάο Πάολο (ζντόινγκ!) ξέρει τη μπάλα του Λίνο, αλλά μπορεί, μια στις τόσες, να κόψει και καμιά αντεπίθεση. Ο πρώην σούπερ σταρ του Ηρακλή, από την άλλη, κόβει όλες τις αντεπιθέσεις, αλλά αυτό είναι γιατί δεν έχει περάσει τη μεσαία γραμμή στην προηγούμενη επίθεση.
Συμπέρασμα : 1-3, οεοεοε!
Αμυντικός χαφ : Βιτόλο - Μεχντί Ναφτί
Μπορεί ο Ναφτί να είναι πολύ αγαπητός μου παίκτης και, κατά γενική ομολογία, ένα κουκλί ζωγραφιστό, αλλά ο Βιτόλο είναι παντού. Δηλαδή, ενώ κόβει με περισσή ευκολία τον Κόκε, ταυτόχρονα είναι και σπίτι του, ελέγχοντας αν η γυναίκα του τον απατάει (Απάντηση : κατά πάσα πιθανότητα, ναι. Ας μην κοροιδευόμαστε).
Συμπέρασμα : 2-3, αλλά ο Βιτόλο κερατάς και ο Ναφτί με γυναίκα μοντέλο.
Κεντρικός χαφ : Γιώργος Φωτάκης - Νταριο Φερνάντεζ
Ο Νταριο είναι ο καλύτερος κεντρικός χαφ του φετινού πρωταθλήματος, και του λείπει μόνο το γκολ. Ο άλλος έχει ως επίθετο αυτό που θα με φώναζε κάποιος αν ήθελε να με υποβαθμίσει, αλλά έχει το γκολ.
Συμπέρασμα : 2-4, και βάλε άλλα 4 να γίνουνε 8.
Αριστερό χαφ/εξτρέμ : Βασίλης Κουτσιανικούλης - Πίτου Γκαρσία
Ο Λιονέλ Μέσσι των φτωχών που όταν βρίσκουν 10λεπτο στο πεζοδρόμιο κάνουν πάρτυ είναι πολύ πιο ταλαντούχος από τον καρδιοκατακτητή Πίτου. Αν θυμηθεί να παίξει, θα εκθέσει την δεξιά μεριά του Άρη.
Συμπέρασμα : 3-4, αλλά ήταν οφσάιντ.
Δεξί χαφ/εξτρέμ : Αντελίνο Βιερίνια - Τόνι Κάλβο
Βάλτε όποιον θέλετε στα δεξιά του Άρη, ο Βιερίνια είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής. Μπουκαδόρος, τρεχαλατζής, σκόρερ, ψυχάρα. Μπορεί στα fora κοπέλες να λιποθυμούν για πάρτη του Τόνι, αλλά αν δεν σοβαρευτεί ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πολύ, δε γίνεται Βιερίνια.
Συμπέρασμα : 4-4, αλλά μόνο για να τσούξει περισσότερο μετά.
10άρι/2ος επιθετικός : Βλάνταν Ίβιτς - Σέρχιο Κόκε
Ο Κόκε είναι πολύυυυυυυυυυυ καλύτερος παίκτης, αλλά παίζει πολύυυυυυυυυυυ περισσότερο σα λουλού που μόλις έφαγε και θα προτιμούσε να αράζει σπίτι βλέποντας πουρουπουπού. Ο Ίβιτς είναι αδερφός του Ίλια, που έδερνε την Πετρουλάκη, αλλά ο ίδιος μοιάζει περισσότερο σα να τις αρπάζει στο σπίτι παρά να τις δίνει.
Συμπέρασμα : Δοκάρι για τον παοκ, παραμένει 4-4.
Σέντερ φορ : Ζλάταν Μουσλίμοβιτς - Σεμπαστιάν Αμπρέου
Ο Μουσλίμοβιτς σπάει καρδιές στα στέκια της πόλης με το "γκλάμορους βιοπαλαιστής-μη-βροντοχτυπας-τις-χάντρες" στυλάκι του, ενώ ο Λόκο ακούω πως δυσκολεύεται στην κατάκτηση barely legal κορασίδων. Παρ'όλα αυτά (ή ίσως, εξαιτίας όλων αυτών), ο Λόκο σκοράρει που και που στο γήπεδο, ενώ ο Ζλάταν ετοιμάζεται να σβήσει κεράκι για την επέτειο.
Συμπέρασμα : 4-5, και ο Λόκο αρπάζει με τα δόντια το πανό που βρίσκει μπροστά του. Και μετά τον αρπάζουν με τα δόντια 50 χιλιάδες παοκτσήδες που πέφτουν με αλεξίπτωτα και ξεφυτρώνουν κάτω από το χλοοτάπητα.
Προπονητής : Φερνάντο "Καφέ Δερμάτινο" Σάντος - Έκτορ "Έριξα την Πάρμα" Κούπερ
Όσοι έχετε μιλήσει μαζί μου για πάνω από 5 λεπτά, σίγουρα με έχετε ακούσει να πιστώνω στον Κούπερ την πτώση της Πάρμα στη Β'Εθνική. Βέβαια, έχει παιξει δυο τελικούς CL, έχει πάρει ισπανικό τίτλο, έχει κοουτσάρει στην Ιταλία. Ο Σάντος, από την άλλη, έχει χάσει 0-1 από τον Ιωνικό με γκολ του Πουλόπουλου και κοουτσαρε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο μάνατζερ του 2000-2001.
Συμπέρασμα : Μέχρι κάποιος να μου αποδείξει πως οι παίκτες της Βαλένθια επί κούπερ έπαιρναν αναβολικά, 4-6.
Το αποτέλεσμα δείχνει νίκη του ΄Αρη! Απίστευτο! Η χαρά μου ήταν τόση που έσπασα ευγενικά την πόρτα ενός τυχαίου γείτονα και στοργικά τον έπνιξα τρίβοντας στη μάπα του το κασκόλ του Άρη. Καθώς τον ένιωθα να σταματάει να κινείται, σκέφτηκα πως ίσως βιάστηκα. Και τότε άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Όπως και ο γειτόνάς μου λίγο νωρίτερα, χλώμιασα, μπλέδιασα, πρασίνισα. Παράτησα το άψυχο (?) κουφάρι του στο διάδρομο και προσπάθησα να διώξω τις κακές σκέψεις. Αλλά αυτές επέμεναν να έρχονται τακτοποιημένες και με νούμερα μπροστά :
1) Aν για ένα ματς χρειαζόσουν το Λόκο, Φώτη, αυτό είναι το Κυριακάτικο. Και, έκπληξη : μάλλον θα κάθεται στον πάγκο και θα κοιτάει. Και ενώ ο Χαβιέ δεν είναι καθόλου κακός, είναι περίπου 100 πόντους πιο κοντός. Απ'όσο ξέρω, για κάθε 10 πόντους πιο κοντός, το πουλάκι σου είναι αντίστοιχα 5 πόντους πιο μικρό. Κι εγώ είμαι 1.85.
2) Θυμηθείτε τι έκανε ο Χαλκιάς με τη φανέλα του Άρη στην Τούμπα :
Και μετά θυμηθείτε την MVP εμφάνισή του στο Χαριλάου πέρισυ.
Ο Χαλκιάς μάλλον δε θα παίξει, αλλά στην 11άδα θα είναι δυο παλιοί παίκτες του Άρη, ο Ίβιτς και ο Βιτόλο. Μέχρι και το Θανασάκη βλέπω να μπαίνει και να μασάει σίδερα.
3) Κάθε χρόνο πριν το ματς, βγαίνει ένας παίκτης μας και κάνει σχετικά εμπρηστικές δηλώσεις. Και κάθε χρόνο, χάνουμε χωρίς να σκοράρουμε. Για να μη χαλάσει η παράδοση, φέτος ήταν ο Σταύρος "Λόκο Αμπρέου" Λαμπριάκος.
4) Ευτυχώς, φέτος η διαφορά δυναμικότητας υπέρ του Άρη δεν είναι τεράστια. Λέω ευτυχώς, γιατί τη χρονιά που ο Άρης ήταν πολύ καλύτερος από όλες τις απόψεις, έχασε 3-0. Η τελευταία φορά που κέρδισε ήταν τότε που ήταν σαφώς χειρότερος του παοκ, και του έριξε 4. Αλλά και πάλι, φέτος είναι καλύτερος, οπότε θα χάσει.
5) Γιατί, απλώς, δε το βλέπω να γίνεται. Θέλω να πω, δείτε τι έγινε την προηγούμενη αγωνιστική. Ο Άρης είχε δοκάρι, πέναλτυ που δε δόθηκαν, ευκαιρίες, κατοχή, και έχασε. Ο παοκ έβαλε δυο γκολ το ένα πιο αστείο από το άλλο, ο αντίπαλος έχασε ευκαιρίες. αλλά αλώβητος ο παοκ. Στην τελική, δεν ξέρω τι θα συμβεί. Μπορεί να είναι τα δοκάρια, οι διαιτητές, η εμφάνιση, η κωλοφαρδία των άλλων, η μαλακία των δικών μας, το κόμπλεξ, η υπεροψία μας, η φλωριά μας.
Αν είναι ένα από αυτά, θα χάσουμε 1-0.
Αν είναι συνδυασμός, φανταστείτε τι έχει να ακουστεί για τον κώλο του Λαμπριάκου.
Τι ζωή κι αυτή! Να φτάνεις στα 35 και να συζητάει μια ολόκληρη πόλη για τον κώλο σου. Ούτε ο Μπραντ Πιτ στην Τροία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου