25 Δεκ 2011

Liveblogging : τρίκαλα-θεσσαλονίκη, και κύπελλο Ελλάδας

17.12

Τι ώρα πρέπει να ξεκινήσεις το ταξίδι σου, ανήμερα της μεγαλύτερης νύχτας του χρόνου, για να "μη σε πιάσει η νύχτα"? (η οποία, ως γνωστόν, σε κυνηγά, σε κυνηγά, κι αν σε πιάσει σε γαμά). Τελικά, αποδεικνύεται, όχι μετά τις 17.00. Τουλάχιστον, από τις 19.00 και μετά θα έχω συντροφιά Πανθρακικό-Άρη στην ΕΡΑ Σπορ. Win-win-win.

Aναμενόμενη ώρα άφιξης : 19.45


17.16

Ο υπάλληλος του βενζινάδικου κάθεται μέσα και κάνει τσιγάρο, και φαίνεται τόσο ξενερωμένος όσο πρέπει να φαινόμαστε εμείς στους ασθενείς του Κέντρου Υγείας. Μάλλον κι αυτός δεν πληρώνεται με το περιστατικό, αλλά με τη βάρδια.


17.17

Έπλυνα το αμάξι μου (μόνο από έξω, φυσικά), πριν 2-3 εβδομάδες. Είχα να το πλύνω περίπου 1,5 χρόνο. Τώρα μου φαίνεται χειρότερο από ποτέ. Συμπάσχω με τον Πίκο Απίκο της Φρουτοπίας που, αρνούμενος να αγοράσει ξεσκονιστήρι για το σακκάκι του, αιτιολόγησε πως "δε χρησιμοποιώ γιατί όταν ξεσκονίζω το σακκάκι μου φαίνονται οι λεκέδες".


17.28

Όπως σε κάθε σόλο ταξίδι, στις αρχές ακούω με μεγάλη προσοχή ο,τιδήποτε παίζει το ραδιόφωνο/σι-ντι πλέιερ του αυτοκινήτου μου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρόκειται για αναμετάδοση της σύγκρουσης των γιγάντων Παναχαϊκής-ΟΦΗ. Το άγχος μου διακόπτει ασθενοφόρο που περνάει δίπλα μου με ιλιγγιώδη ταχύτητα με κατεύθυνση τα Τρίκαλα : οι σκέψεις μου ακολουθούν τους δύσμοιρους ασθενείς και διακομιστές.


17.31

Ο λάκκος που έχει η φάβα είναι οτι έχει ατύχημα στο δρόμο, και τεράστια ουρά που δεν κουνιέται καθόλου. Ταυτόχρονα, ο διπλανός παράδρομος είναι γεμάτος με αμάξια. Αναρωτιέται κανείς που είναι η μαύρη τρύπα που σε βγάζει στη γη της επαγγελίας (στη συγκεκριμένη περίπτωση, έναν κωλόδρομο γεμάτο με λακούβες γεμάτες με χιονόνερο και πιθανώς σβουνιές).

Αναμενόμενη ώρα άφιξης : ε μωρέ, κανα τεταρτάκι πιο αργά. 20.00 νταν.


17.53

Αυστηρά και μόνο από φόβο μήπως εκτεθώ ως ανεπαρκής οδηγός, και πιθανώς επιπρόσθετα τεθεί σε αμφισβήτιση ο ανδρισμός μου, ακολουθώ τον κόσμο που κάνει αναστροφή, θεωρώντας δεδομένο πως θα με οδηγήσουν εκ του ασφαλούς μέσω παραδρομων στον κεντρικό, μετά το ατύχημα.


17.55

Έκανα λάθος.


17.56

Αποφασίζω να στρίψω παράνομα αριστερά, αντί, ξέρω γω, να ακολουθήσω όλα τα γαμημένα αυτοκίνητα που ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ. Η ταμπέλα γράφει "Ταξιάρχες - Φανερωμένη".


18.01

Ο Ολυμπιακός παίρνει, λέει, το Γιάριτς. ΟΚ, σε αντίθεση με το γιάριτς, όταν σουτάρω από τα 6,25 ο κύριος στόχος μου είναι να φτάσει η μπάλα τη στεφάνη, αλλά μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως στον κόσμο μπορεί να συμβαίνει αυτό?


Gentlemen, η Αντριάνα Λίμα. Και ladies επίσης, ας είμαστε ειλικρινείς.


18.06

Έχεις οδηγήσει ποτέ μέσα σε χωριό της Θεσσαλίας? Είναι η αντίστοιχη εκδοχή των ghetto της Αμερικής. Δε θα σου βγάλουν όπλο στο φανάρι αν είσαι λευκός, αλλά αν σταματήσεις να ζητήσεις οδηγίες, ένα "τίνος είσαι εσύ" το 'χεις στο τσεπάκι.


18.08

Πολύ απορροφημένος από την αναμετάδοση της παράτασης του Παναχαική - ΟΦΗ, παραλίγο να πατήσω μια γιαγιά η οποία δεν ξέρω αν διέσχιζε ή αν περπατούσε στο δρόμο, πάντως η πορεία της ήταν διαγόνια.


Λεζάντα : καλλιτεχνική αναπαράσταση του αποτραπέντος ατυχήματος


18.11

Παίρνω απόφαση οτι κινούμαι προς την ενδοχώρα, και γυρνάω πίσω. Ευτυχώς, δεν ξαναπετυχαίνω τη γιαγιά, και παίρνω το σωστό δρόμο, μέχρι που βρίσκομαι να κινούμαι με αξιόλογη ταχύτητα δίπλα από τον κεντρικό δρόμο. Δε βλέπω πουθενά το ατύχημα, οπότε ή το προσπέρασα, ή το μαζέψανε. Ανυπομονώ να βρω τρόπο να ανεβώ στο μεγάλο δρόμο.



Αφιερωμένο σε μένα. Αχ βαχ.

Αναμενόμενη ώρα άφιξης : 20.15

18.22

Επιτέλους, τα κατάφερα! Είμαι στον κεντρικό δρόμο. Επίσης, διαπιστώνω πως βρίσκομαι λίγο έξω από τα Τρίκαλα. Υποδέχομαι την εξέλιξη αυτή με έντονα συναισθήματα και κάνω εκ νέου αναστροφή. Πήρες το μεγάλο, ιντίντ.

Aναμενόμενη ώρα άφιξης : απροσδιόριστη, έως αναβληθείσα


18.33

Μέσα σε 40 λεπτά κατάφερα να ξαναφτάσω ακριβώς εκεί που βρισκόμουν, έχοντας ξοδέψει αρκετή βενζίνη και ψυχική υγεία. Ο τύπος που κάνει την εκπομπή "Το Τρίτο σου Μάτι που με κατασκοπεύει" θεωρεί πως είναι η κατάλληλη στιγμή να υπενθυμίσει πως ο Άρης, όταν έπαιζε ΣΤΗ Β ΕΘΝΙΚΗ είχε αποκλειστεί απο τον Πανθρακικό που έπαιζε ΣΤΗ Γ ΕΘΝΙΚΗ.


18.45

Deja vu, μόνο που παίρνω τη σωστή στροφή και καταλήγω στον ίσιο δρόμο. Μια αγέλη αυτοκινήτων διακριτικά με αφήνουν να τους οδηγήσω στον "υπο κατασκευή" χωματόδρομο, θεωρώντας πως ξέρω τι κάνω. Ώστε εκεί φτάσαμε! Εγώ, με το εντυπωσιακό αμάξι, είμαι αποδέκτης της εμπιστοσύνης των συμπολιτών μου να τους οδηγήσω εκ του ασφαλούς στον προορισμό του καθενός, στο αύριο θα έλεγα. Από αυτή την άποψη, είμαι σαν υπερήρωας. Σα το Μπάτμαν, ας πούμε.


Και οι ομοιότητες δε σταματάνε εδώ : δες, για παράδειγμα, τι θα συνέβαινε αν ανέπνεε ο Μπέιν σε μια ακτίνα 20 μέτρων από εμένα



19.01

Ο επιμένων νικά, και μάλιστα με τέλειο συγχρονισμό. Την ώρα που οι ομάδες βγαίνουν στη λασπωμένη αρένα της Κομοτηνής, προβάλλω νικητής στον κεντρικό δρόμο Τρικάλων - Λάρισας. Εν τω μεταξύ, έχω χάσει όλους τους ακολουθους μου κάπου στα ανήλιαγα στενά, κάτι που με οδηγεί να πιστέψω πως έψαχναν ένα μέρος για ερωτικές περιπτύξεις ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Αναμενόμενη ώρα άφιξης : 21.20


19.27

Ο σπίκερ έχει πει περισσότερες φορές το οτι ο Πανθρακικός απέκλεισε τον Άρη όταν έπαιζε στη β'εθνική, παρά το όνομα του Τσέζαρεκ. Αυτό σημαίνει ένα εκ των παρακάτω : ή ότι ο Τσέζαρεκ είτε είναι είτε δεν είναι στο γήπεδο, ένα και το αυτό, ή ότι ο σπίκερ είναι κομπλεξικός με τον Άρη. Ζυγίζοντας την κατάσταση, υποθέτω πως ισχύουν και τα δύο.


19.34

Μερικές φορές το σύμπαν συνωμοτεί. Τις περισσότερες δε, εναντίον σου. Έτσι, εκεί που φτάνεις στη Λάρισα και παραδοσιακά συναντάς τους Λαρισαίους οδηγούς (αργοί εκεί που δεν πρέπει, γκαζιάρηδες μόνο όταν σου πετιούνται από τα στενά, χωρίς αίσθηση ότι όταν αλλάζεις κατεύθυνση είναι χρήσιμο να ειδοποιείς τους ενδιαφερόμενους), η διαφήμιση "ΧΡΩΜΑΤΑ-ΚΟΛΛΕΣ-ΣΤΕΓΑΝΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΔΟΜΙΚΑ, ΝΤΟΥΡΟΣΤ-" διακόπτεται από αλλαλαγμούς και τη φράση "ΓΚΟΛ στην Κομοτηνή"!. Δε χρειάζεται να ακούσω τη συνέχεια, είναι σα να είμαι εκεί. Μπουρδέλο στο λασπουριό, η μπάλα κολάει, πεφτουν κορμιά, κάποιος την προωθεί στο πλεκτό και το στάδιο παραληρεί σα να παίζουμε τελικό κυπέλλου. Για να δανειστώ τη φράση του Nick Hornby, γενικώς η ζωή δεν είναι σαν τον τελικό κυπέλλου όπου η ομάδα σου ανατρέπει το σκορ και με γκολ στο τελευταίο δευτερόλεπτο σου χαρίζει κάτι αντίστοιχο του οργασμού : συχνότερα, είναι κάτι βαρετές ισοπαλίες μέσα στην παγωνιά, αλλά δε μπορείς παρά να εμφανίζεσαι διαρκώς ελπίζοντας πως κάτι θα αλλάξει.

Μόνο που, έχουμε 2011 και, ενώ από βροχερές και λασπωμένες ήττες να φάνε κι οι κότες, από οργασμό τίποτα.


19.46

Ευχάριστα νέα : η διαίσθησή μου επιλέγει σωστά και καλό ταξίδι στα διόδια μου λέει ξανθιά και όχι μουστακαλής. Όμως το χαρτί που μου δίνει μαζί με την απόδειξη δεν έχει ούτε το τηλέφωνο της, ούτε κουπόνι για να περάσω τζάμπα από τα επόμενα διόδια, αλλά κουπόνι για να πάρω τζάμπα καφέ...από τα γκούντις. Που πάει αυτός ο κόσμος??? Τα γκούντις είναι για γκόλντεν, τα φλοκαφέ...για καφέ. Τα πάνω κάτω σε αυτή τη χώρα.


19.48

Περισσότερα ευχάριστα νέα : από συγχρονισμό πάμε καλά. Το μοναδικό μέρος που δε βρέχει είναι το μέρος που πάντα βρέχει, ανεξάρτητα εποχής (έξω από τη Λάρισα). Λόγω ανωτέρας βίας, το παραδοσιακό κατούρημα μεταφέρεται από τον Κορινό στον Ευαγγελισμό. Ξέρω, ξέρω, είναι γρουσουζιά να περνάς τα Τέμπη με άδεια κύστη, αλλά τι να πω, μου αρέσει να ζω επικίνδυνα. Τόσο επικίνδυνα, που αγοράζω ρεντ μπουλ.


19.55

Ό,τι και να λες, εγώ απαιτώ στα Τέμπη να πιάνει το ραδιόφωνο και αρνούμαι να βάλω μουσική για 10 λεπτά.


20.02

2 στις 2 ξανθιές στα διόδια. Αν πετύχω και την διοδιατζού-Πάτυ στη Λεπτοκαρυά, θα πάω να παίξω και πρωτοχρονιάτικο Λόττο.


20.06

Το ρεπορτάζ από τον Καλαματιανό ρεπόρτερ διακόπτεται από μια ξενερωμένη φωνή που λέει γκολ στην Κομοτηνή, οπότε πριν το ανακοινώσει ξέρω οτι ισοφαρίσαμε. Βέβαια, το οτι το σκορ είναι 1-1, είναι εξαιρετική αφορμή για να αναφέρει ο σπίκερ πως ο Πανθρακικός είχε αποκλείσει τον Άρη με σκορ 2-1, κάτι το οποίο, προφανώς, είναι κάτι που ζήτησε από τον Αι-Βασίλη να ξανασυμβεί. Επίσης, για να κάνω αναφορά στον Τσέζαρεκ : ο Τσέζαρεκ ΔΕΝ είχε καμία απολύτως σχέση με το γκολ.


20.11

Έχω φτάσει αισίως στον τέταρτο νομό σήμερα, στον οποίο η κοσμοτέ μου διακόπτει κάθε κλήση μετά από 10 δευτερόλεπτα λόγω έλλειψης δικτύου #cosmote_to_dialame?


20.15

Να δεις που ο κοντογουλίδης θα μας το παστελώσει. Τρέμει το φυλλοκάρδι μου όταν ακούω οτι έχει τη μπάλα. Ευτυχώς, με αποσπά το οτι πλέον χιονίζει, καθώς και το οτι όποιος με προσπερνάει μπαίνει ΑΜΕΣΩΣ μπροστά μου, έτσι ώστε να φάω τη σκόνη του, ή στη συγκεκριμένη περίπτωση, το άπειρο νερό που σηκώνει στο παμπρίζ μου με αποτέλεσμα να με καθιστά για λίγη ώρα πρακτικά τυφλό.


20.18

Στη Λεπτοκαρυά είναι ανοιχτό ένα μόνο γκισέ, με 4 άτομα ουρά. Όταν φτάνω, ξαφνικά ανοίγει κι ένα ακόμα, και η κοπέλα μου δίνει παραπάνω ρέστα. Θα κερδίσουμε.

Είμαι ο μόνος που όταν σταματάει στα διόδια, φαντασιώνεται οτι είναι στα πιτς, και ο σκοπός είναι να προσπεράσει αυτόν που πριν ήταν μπροστά του και κωλυσιεργεί στο διπλανό γκισέ? Ως άλλος μοντόγια, ρίχνω τη σκόνη μου στους μέχρι πρότινος προπορευόμενους, δηλαδή το άπειρο νερό που σηκώνω στο παμπρίζ τους, καθιστώντας τους για λίγη ώρα τυφλούς.


20.33

Καθώς φαντασιώνομαι το γνωστό θέμα (αν πρέπει να αγοράσω ζαμπονοτυρόπιτα ή τοστ με ρωσικη από τα έβερεστ στον κορινό), ξυπνάω γιατί ακούω μια έκπληκτη φωνή να λέει οτι ο τερματοφύλακας του Πανθρακικού μπλοκάρει. Δεν επιμένω γιατί υποθέτω πως είναι κάτι που δε συμβαίνει συχνά, αλλά σύντομα διαπιστώνω πως ο τόνος της φωνής του σπίκερ ήθελε να αποδώσει πόσο μεγάλη γκάφα έκανε ο γκολκίπερ στο δεύτερο γκολ του Άρη. Δυστυχώς, κύριοι, η μια στιγμή τύχης που έχει κάθε χρόνο ο άρης στο κύπελλο εξαντλήθηκε : θα περάσει τον πανθρακικό, αλλά κάποια στιγμή στην πορεία θα αποκλειστούμε επειδή κάναμε δοκάρι.


20.38

Δεν ξέρω τι είναι πιο μανιώδες : ο αέρας που φυσάει εντελώς κόντρα και μου ρίχνει κάτι χιονονιφάδες ΝΑ στη μάπα, ή οι επιθέσεις που εξαπολύει ο Μπαλού στην εστία του Άρη. ΟΚ, μάλλον τον άνθρωπο δε το λένε όπως την αρκούδα από το Μόγλι (όπως άλλωστε τον Τόχα του Άρη δε τον λένε Τάχα), αλλά έτσι τον αποκαλεί ο σπίκερ. Και πες ό,τι θέλεις, αλλά αλλιώς χτυπάει η καρδούλα σου όταν σου λέει οτι ο Μπαλού και ο Κοντογουλίδης απειλούν την εστία σου, και αλλιώς για τον Οικονομόπουλο και τον Τσέζαρεκ.


Σχεδόν τίποτα τρομακτικό για έναν άνθρωπο με το όνομα Οικονομόπουλος.


20.42

Ο κύριος Κοκκινογουλίδης παίζει μεγάλη μπάλα και πολιορκεί ανηλεώς την εστία του δύσμοιρου Βελλίδη.

Αναμενόμενη ώρα άφιξης : 21.45, λόγω και του κόντρα άνεμου.


20.54

Ο κύριος Παντζαρίδης χάνει τη μια κλασσική ευκαιρία μετά την άλλη, και ο διαιτητής σφυρίζει (δυστυχώς, προφανώς), τη λήξη. Καμία αναφορά στο οτι ο Άρης απέκλεισε τον Πανθρακικό με το ίδιο σκορ που είχε αποκλειστεί ο ίδιος όταν έπαιζε στη Β Εθνική.


21.10

Το ποστ γκέιμ σόου είναι από απολαυστικό εως σουρρεαλιστικό : ένας τύπος με έντονη χωριάτικη προφορά αρνείται πεισμωτικά να πει το όνομα της ομάδας του αγρινίου, λέγοντας αντιθέτως συνεχώς "την επόμενη βδομάδα παίζει με το αγρίνιο, το αγρίνιο έχει καλή ομάδα, το αγρίνιο έχει πολλούς βαθμούς στην έδρα του" (μάλλον έχασε κάποιο στοίχημα και έπρεπε να πει πάνω από 20 λέξεις με "νι"), ενώ έχουμε και ρεπορτάζ για τον Πλατανιά Χανίων : απέκτησε το Σπύρο Μαραγκό (δεν ξέρω αν αναφέρεται στον τουλάχιστον 45χρονο πλέον κύριο που τελευταία φορά τον άφησα προπονητή στον Παναιτωλι- συγγνώμη, στο Αγρίνιο), ενώ άφησε ελεύθερο έναν αμυντικό Αργεντινό μεσοεπιθετικό. Τι κόσμος! Υπάρχουν οι αμυντικοί, υπάρχουν οι μεσοεπιθετικοί, υπάρχουν οι Αργεντινοί, αλλά υπάρχουν και οι αμυντικοί αργεντινοί μεσοεπιθετικοί που ο Πλατανιάς Χανίων αφήνει ελεύθερους. Choose life.


21.30

Στην Εγνατία ρίχνει κάτι που αν είσαι συγκαταβατικός το λες χιόνι, ενώ αν θέλεις να είσαι ακριβής λες πως μοιάζει σαν εκατομμύρια άνθρωποι από ψηλά να φτύνουν αυτή τη γωνιά της Ελλάδας.


21.44

Είστε απογοήτευση, συμπολίτες μου! Ο περιφερειακός είναι στρωμένος με χιόνι αλλά όλοι οδηγούν από δεξιά, με 40, ενώ μερικοί έχουν και αλάρμ. Και ούτε ένα ατύχημα. Απαράδεκτο. Αν θέλετε να έχετε την πειθαρχία, τη λειτουργικότητα και τα ωράρια των κεντρικοευρωπαϊκών χωρών, να πάτε εκεί να διαπρέψετε. Και να αφήσετε εμάς εδώ να τα καταφέρνουμε αρκετά καλά, με τα ατυχήματά μας και τον ελεύθερό μας χρόνο, τον οποίο θα μοιράζουμε ισομερώς σε εξόδους, μουσικές, βιβλία και αμερικάνικες σειρές.

Επιτέλους, βάζω μουσική. Το πρώτο κομμάτι που εμφανίζεται είναι Crazy Little Thing Called Love, Queen. Τέλεια!

Γαμώτο. Δεν έχω μαζί μου και Kinks.




Γιατί έτσι πάει. To να ακούμε μουσικές μας θυμίζει καταστάσεις και ατάκες, σα να τις είχαμε ζήσει κι εμείς οι ιδιοι.

Και από πάνω, λόγια σαν αυτά :

"You cant talk yourself into falling in love. It doesn't take days of deliberation.

When its real you know pretty quickly and with absolute certainty.

I had forgotten that but I was about to be reminded"



Γιατί that's the way Ι, και ίσως και we, roll.

Δεν υπάρχουν σχόλια: