Πάρε για παράδειγμα την Ελλάδα. Εν μια νυκτί, σχεδόν, έχουμε κοσμοιστορικές αλλαγές. Η δικαιοσύνη θριάμβευσε και πλέον αποτελεί το status quo, μετά τη σύλληψη των χρυσαυγιτών. Πρέπει να το πάρουμε πλέον απόφαση : το παραμικρό στραβοπάτημα και μπουζουριάστηκες. Δολοφόνησες έναν Έλληνα? Στη στενή. Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο πόθεν βρήκες εκείνο το ευρώ με το οποίο αγόρασες τσίκλες τις προάλλες? ΣΔΟΕ is on your ass. Πέρασες τα ανοιχτά από την οργάνωση "δεν πληρώνουμε διόδια" διόδια χωρίς, παρ'όλα αυτά, να σταματήσεις και πεισματικά να καταθέσεις το μισό σου τρεχούμενο όψεως στον υπάλληλο που δεν υπάρχει εκεί? Who you gonna call? Τρο-χαί-α!
And there's no more from where that came from
Είσαι προσαρμοστικός όπως, πονηρέ μου αναγνώστη. Δε μασας ταραμά εσύ (ή μασάς, δεν κατάφερα ποτέ να καταλάβω ποιά είναι η μαγκιά). Σιγά μην κλάψεις, δηλαδή. Θα τα βγάλεις πέρα. Από εδώ και πέρα, τέρμα οι επιθέσεις σε Έλληνες. Μόνο αλλοδαποί, άντε και καμιά γυναίκα. Θα σταματήσεις να ασχολείσαι με τα ταπεινά μονόευρα και θα περάσεις σε κομπίνες εκατομμυρίων για να σε αφήσουν στην ησυχία σου. Κι έπειτα από όλα αυτά, ίσως οι μπάρες των διοδίων ανοίγουν μόνες σου για σένα. Η ζωή σου θα είναι απλή. Ζάχαρη θα τα περνάς, μη το συζητάς.
Το πρόβλημα όμως είναι οτι αλλάζουν και σταθερές που κανείς δε θα φανταζόταν. Πάνε πλέον οι παλιές καλές εποχές που έμπαινες στα αθλητικά σάιτ μόνο για να δεις πόσα πέναλτι δεν πήρε ο Άρης και να θυμώσεις που οι αντίπαλοι του παοκ έχασαν σωρεία ευκαιριών πριν γνωρίσουν δίκαια ήττα με 1/2 - 0.
Πλέον τα αθλητικά σάιτ εξελίχθηκαν. Πλέον σου προσφέρουν σωρεία πληροφοριών που ξεπερνάει τον αθλητισμό. Lifestyle tips, συμβουλάτορες που σε πληροφορούν πως να δομήσεις το καθημερινό δίωρο πρόγραμμα γυμναστικής και περιποίηση των τριχών του σώματός σου έτσι ώστε να είσαι ο πιο επιθυμητός στο γραφείο κλπ. σε κατακλύζουν καθημερινώς.
Eσύ. Σεξ. Τώρα.
(σύντομη εκδοχή)
Αλίμονο, μη με παρεξηγήσεις. Δεν κλαίγομαι. Άλλωστε σου δίνεται η δυνατότητα πια να απολαύσεις ανάμεσα στα άρθρα για την αναγγένηση του Άρη με τον καινούριο του προπονητή ένα άρθρο με food porn, και ένα άλλο με σκέτο porn, κοινώς μια ευειδή δεσποσύνη που σε κοιτά σαγηνευτικά. Τρομερός συνδυασμός. Μπορείς πλέον να φαντασιώνεσαι σχεδόν ταυτόχρονα τον Ίμπε να σκοράρει κατά ριπάς απέναντι στα Καναρίνια της Αιτωλίας, ένα λαχταριστό μπέργκερ και μια λαχταριστή Αθηνά Οικονομάκου.
Συγκεκριμένα, η δική μου φαντασίωση περιλαμβάνει ένα τρίο. Η Αθηνά, τα μπέργκερ κι εγώ, να καταβροχθίζουμε ο ένας τον άλλον.
Φωτό courtesy of Alex Gordo's Burgers & Specialties . Των μπέργκερ δηλαδή, όχι της Αθηνάς.
Σε περίπτωση που οι διαχειριστές του σάιτ διαθέτουν φωτογραφίες της Αθηνάς παρακαλούνται να τις παραθέσουν άμεσα.
Αλλά κάπου εκεί χάλασε η μπεσαμέλ. Ενώ ήμασταν καθ'όλα ικανοποιημένοι με όσα είχαμε, να 'σου και το link - ταξιδιωτικός οδηγός. Συγκεκριμένα, ένα portal με τον τίτλο maryhop.gr που μας ενημερώνει για τα 8 σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να κάνουμε στο Παρίσι. Εξεπλάγην. Ταράχτηκα πιστέ μου αναγνώστη, το παραδέχομαι. Ιδού, μια άγνωστη, με ενημερώνει για όσα ΠΡΕΠΕΙ να κάνω στο Παρίσι. Οποία αυτοπεποίθησις, σκέφτηκα, από τη μία. Η τύπισσα θα μου ξηγήσει τι εστί βερίκοκο, αναλογίστηκα. Και η σκέψη να μου εξηγήσει η οποιαδήποτε τύπισσα τι εστί βερίκοκο είναι μια που εξαπανέκαθεν έβρισκα αναζωογονητική, σχεδόν ερεθιστική, το παραδέχομαι.
Από την άλλη, με έλουσε κρύος ιδρώς. "Έχω πάει στο Παρίσι!", σκέφτηκα. "Τι κι αν σε σύγκριση με το οτι έκανε η maryhop στο Παρίσι, οι δικές μου περιπέτειες είναι ισάξιες με το να καθόμουνα σπίτι και να έξυνα την κοιλιά μου βλέποντας Sherlock?"
Σοβαρά, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας. Σήμερα, το πολύ πολύ αύριο που λέει και ο άλλος.
Με συγκρατημένη απαισιοδοξία, όπως πάντα, άνοιξα το άρθρο. Και αφέθηκα να ρουφηχτώ στον κόσμο της marys της hop.
Η οποία, σύμφωνα με το about me του site της, φαίνεται ωραία κοπέλα. Επίσης, περιγράφει το site της ως μια ωραία ιδέα. Ως ένα υπέροχο "τοπο-ημερολόγιο". Και θεωρεί πως μπορεί να συμπληρώσει στη ρήση "ότι τα ταξίδια είναι το μόνο πράγμα που αγοράζεις και σε κάνει πλουσιότερο" με το δικό της ρητό, το οποίο είναι ακριβώς το προηγούμενο ρητό πιο φτωχά διατυπωμένο, οτι "τα ταξίδια θα σας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, θα δείτε..."
Πάμε να δούμε λοιπόν, τι χάσαμε όταν, ανίδεα παιδάκια, επισκεφτήκαμε το Παρίσι χωρίς να έχουμε μελετήσει το υπέροχο-τοπο-ημερολόγιο της maryhop.
#1 : Είσαγωγή
Ξεκινώντας το post, ας πάρουμε ένα λεπτό να παρατηρήσουμε οτι η πρώτη λέξη του είναι λάθος.
(Όχι πια : κάποια στιγμή μετά από την ανάρτηση μου, το post διορθώθηκε. Touche.)
Ακουλουθεί ένα δυνατό opening, δε συμφωνείς οξυδερκή μου αναγνώστη? Και πέρα για πέρα αληθές, το οτι δηλαδή στο Παρίσι υπάρχουν πολλά διαφορετικά πράγματα τα οποία μπορεί κάποιος να κάνει. Βέβαια, για να λέμε τη σκάφη σκάφη, η παραπάνω πρόταση ισχύει για όλες τις πόλεις στις οποίες έχω ζήσει (for the record : Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Τρίκαλα, Gelsenkirchen), καθώς και για την συντριπτική πλειοψηφία των πόλεων τις οποίες έχω επισκεφτεί με τη θέληση μου (no record available). Συνεπώς, πρόκειται για απίστευτη κοινοτυπία. Αλλά κάπως πρέπει να ξεκινήσει κανείς το άρθρο του, μέχρι να βρει το ρυθμό του. Σωστά? Απόλυτα.
Με την επόμενη πρόταση δε, φαίνεται να κάνουμε βήματα προς τα πίσω, καθώς στην έλλειψη φαντασίας και πρωτοτυπίας φαίνεται να προστίθεται και η λησμονιά των κανόνων του συντακτικού. Θέλω να πω, ΟΚ, καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά τα οφέλη του να γράφεις σα να έχεις τον άλλον απέναντί σου και να του μιλάς. Είναι το μυστικό της επιτυχίας που έχει αποφέρει στο blog μου 3 hits από την Ιαπωνία, προφανώς καταλάθος και σίγουρα με αποτέλεσμα να τους λούσει κρύος ιδρώς με το συμπέρασμα οτι είμαι ιός. But no matter. Θα επεκταθώ στην ιαπωνική αγορά σα τη μάντσεστερ όταν βρω το χρόνο. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο πως πέσαμε αμέσως στη δεύτερη σερί κοινοτυπία, η οποία μάλιστα συγκεκριμένα στο Παρίσι ίσως να βρίσκει την εξαίρεσή της, καθώς είναι γνωστό πως πρόκειται για μια από τις πιο ακριβές πόλεις της Ευρώπης.
Εν συνεχεία, βέβαια, η συγγραφέας αναγνωρίζει πως οι παραπάνω προτάσεις ισχύουν για όλα τα μέρη.
Εν συνεχεία, βέβαια, η συγγραφέας αναγνωρίζει πως οι παραπάνω προτάσεις ισχύουν για όλα τα μέρη.
Για να μπουν στη θέση τους οι βλακάκοι που έσπευσαν να την κατηγορήσουν για κοινοτυπία.
Η δεσπονίς maryhop συνεχίζει, ενημερώνοντάς μας πως της αρέσει να εγκλιματίζεται σα ντόπια όπου ταξιδεύει.
Όπως εμένα μου αρέσει να καταβροχθίζω μπεργκερ και την Αθηνά σα κτήνος.
#2 : Μουσείο Λούβρου
Πρώτη συμβουλή : το να επισκεφτούμε το μουσείο του Λούβρου.
You're goddamn right! Ήδη αισθάνομαι οτι έχω μάθει κάτι. Δόξα τη maryhop, που θα ήμασταν χωρίς τη μεταλαμπάδευση της σοφίας σου! Θα είχαμε πάει Παρίσι δίχως να χαμπαριάσουμε τι είναι Λουβρο. Ευτυχώς, εδώ στάθηκα τυχερός. Checklist : 1 στα 1.
Νίκη της Σαμοθράκης = κόσμημα!?!
Δε νομίζω οτι θα συμφωνήσω στο οτι η Νίκη της Σαμοθράκης είναι το κόσμημα του Λούβρου. Προσωπικά προτίμησα διάφορα άλλα εκθέματα, αλλά πρόκειται για θέμα γούστου και δε θα επιμείνω. Θα επιμείνω όμως πως σε μια τόσο όμορφη πόλη όπως το Παρίσι, όχι, η Νίκη της Σαμοθράκης ΔΕΝ είναι το ωραίοτερο κόσμημα του Παρισιού. Το γεγονός οτι είναι δικό μας και εκτίθεται στο Λούβρο προσωπικά με γέμισε περισσότερο με θλίψη παρά με υπερηφάνια. Αλλά ξεφεύγω. Είναι ταξιδιωτικός οδηγός, δεν ψάχνουμε ιστορικά σχόλια. Θέλουμε να μάθουμε ποιό είναι το πιο όμορφο κόσμημα του Παρισιού.
#3 : Champs Elysees και ψωμιά
Συμβουλή : να φάμε μια φρέσκια μπαγκέτα ψωμί σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί
Το δεύτερο πράγμα το οποίο, θυμίζω, ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε, είναι να ψάμε φρέσκο ψωμί. Αν ενθυμούμαι ορθώς, έφαγα κάποια στιγμή φρέσκο ψωμί στο Παρίσι, αν και αμφιβάλλω αν το συμβάν έλαβε χώρα στη διάσημη λεωφόρο. Δεν ήταν πολύ αξιομνημόνευτο, σε κάθε περίπτωση (ίσως ακριβώς επειδή δεν έλαβε χώρα στα Ηλύσια Πεδία).
Συμβουλή : ταΐζουμε περιστέρια που το δίχως άλλο θα αράζουν στο τραπέζι μας, ακάλεστα.
Ε να τώρα, γαμίδια. Που να πάει το μυαλό μου οτι ΠΡΕΠΕΙ να το κάνω αυτό στο Παρίσι. Ένα μυαλό κι αυτό λειψό. Μεγάλωσα κι έμαθα πως το Paul's στη Champs Elysees είναι στέκι περιστεριών, κάτι το οποίο θα ήταν πολύ ευχάριστο αν δεν είχα μάθει πως τον τελευταίο καιρό τα περιστέρια που συχνάζουν εκεί είναι ρατσιστές και τέτοιοι παλιοχαρακτήρες που τρομοκρατούν τις θαμπωμένες maryhop του κόσμου καταβροχθίζοντας ολάκερες τις μπαγκέτες τους με τέτοια μανία που θυμίζει το ζήλο που επιδεικνύω όταν καταβροχθίζω τα άνωθι μπέργκερ.
Αν και τώρα φαντασιώνομαι να μοιράζομαι μια πρωινή ολόφρεσκη μπαγκέτα με την Αθηνά, όπως ο Αλήτης μοιράστηκε με τη Λαίδη το σπαγκέτι.
Συμβουλή : περπατάμε και χαζεύουμε όσο μας βαστάξει
Για να πούμε και τα σύκα σύκα μια φορά, τι άλλο να κάνει κανείς στα Ηλύσια Πεδία. Έχοντας πει αυτό, θα περίμενα ένας ταξιδιωτικός οδηγός να μου προσφέρει περισσότερες πληροφορίες για το τι να κάνω στη διάσημη λεωφόρο του Παρισιού απ'οτι να φάω μια μπαγκέτα, να ταίσω τα περιστέρια και να κάνω μια βόλτα (το ίδιο έκανε και η Δήμητρα Παπαδοπούλου για τις Μυκήνες, όπου ήθελε να πάει με το Σπύρο, να κάνει ένα γύρο να φάει κι ένα γύρο. Ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια φαντασίωση, αλλά η Δήμητρα χλευάστηκε ενώ η maryhop δημοσιεύτηκε).
Σε κάθε περίπτωση, στα Ηλύσια Πεδία πήγα (δύσκολα να τα αποφύγεις, ακόμα κι αν προσπαθήσεις), κάποια στιγμή έφαγα φρέσκο ψωμί ενώ περιστέρια έχω ταίσει κάποια στιγμή στο Σύνταγμα, οπότε έχω τις ενδορφίνες που εκκρίνονται από τη συγκεκριμένη ιεροτελεστία και θα με κρατήσουν μέχρι να γίνω συνταξιούχος και να το κάνω καθημερινά.
Checklist : 2 στα 2.
#4 : Παναγία των Παρισίων και καταναγκαστικά έργα
Συμβουλή : ενοικίαση ποδηλατακίου από το Hotel de Paris.
Τι σκατά είναι το Hotel de Paris? ΠΡΕΠΕΙ να μείνω κι εκεί, ή μόνο να νοικιάσω ποδηλατάκι?
Επίσης, δεν αγαπώ την κατάληξη "-άκι" χωρίς λόγο : ποδηλατάκι, καφεδάκι, βαλιτσάκι, κωλαράκι. Όλες οι λέξεις είναι καλύτερες με την κατάληξη "-άρα".
Συμβουλή : παραμονή 2 έως 22 ώρες στην Παναγία τον Παρισίων και υποχρεωτική, αδιάκοπη φωτογράφηση των πάντων
Εδώ τα χαλάσαμε. Δεν έμεινα 2 έως 22 ώρες για να φωτογραφίσω τα πάντα, κάτι το οποιό μου ακούγεται, για να είμαι ειλικρινής, σα τιμωρία. Και όταν λέμε τα πάντα, τι εννοούμε? Την εκκλησία? Τον κόσμο που βλαστημάει περιμένοντας στην ουρά? Ζευγαράκια που ερωτοτροπούν? Έναν ντόπιο που χλαπακιάζει ένα μπέργκερ?
Kι εδώ είμαι στην Παναγία των Παρισίων! Αχ, είναι τέλεια, έπρεπε να ήσουν εκεί! (συνεχίζει να δείχνει άλλες 600 εξίσου άκυρες φωτογραφίες)
Επιπλέον, νομίζω οτι πρέπει να έχεις μια παρέα που να έχει επωμιστεί την ευθύνη να σε επαναφέρει στην τάξη όταν αποφασίσεις να λουφάρεις και να κάνεις μια παύση στην 22ωρη φωτογράφηση που ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις. Δηλαδή, αναγνώστη, με ξέρεις. Διακόπτω για τσιγάρο τα πάντα. Δε θα μπορούσα να το κάνω.
Συμβουλή : κάνουμε βόλτα εκεί τριγύρω.
Ουσιαστικά η συμβουλή είναι "πάνε στην Παναγία των Παρισίων (really?) με ποδήλατο, φωτογράφιζε για ώρες, πάνε μια βόλτα".
Για να έχω τη συνείδησή μου καθαρή, όχι, δε το 'κανα. Ως αδαής πήγα, ανέβηκα, θαύμασα, κι έφυγα. Checklist : 2 στα 3.
#5 : Σαβούρωμα σε μαγαζί που θυμίζει κάτι από Φοίβο.
Αν ήξερα οτι από εκεί είχε εμπνευστεί ο Phoebus για το άσμα της Δέσποινας, θα είχα πάει, το ομολογώ. Αλλά δε το'κανα. Να σημειωθεί πως μέχρι στιγμής το πρόγραμμά μου περιέχει "Λούβρος, μπαγκέτα στα Ηλύσια Πεδία, φωτογραφίες στην Παναγία των Παρισίων, παγωτό σε ένα καφέ".
Δεν έψαξα τι είναι το Ralph Lauren Cafe. Φοβάμαι οτι θα μάθω οτι είναι το καφέ με ιδιοκτήτη / αφιερωμένο στον Ralph Lauren.
Checklist : 2 στα 4.
#6 : Shopping, or not
Συμβουλή : να μπούμε σε ένα πολυκατάστημα, ακόμα και αν δεν έχουμε χρήματα.
Πόσο στα σοβαρά θα με παίρνατε αν σας έλεγα πως από τα πράγματα που ΠΡΕΠΕΙ να κάνετε στο Παρίσι είναι μια τουρνέ στο γήπεδο της Παρί?
Ακόμα λιγότερο στα σοβαρά θα έπρεπε να πάρει κανείς τον ισχυρισμό οτι το πέμπτο πράγμα που ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις στο Παρίσι είναι να μπεις σε ένα πολυκατάστημα χωρίς χρήματα. Θέλω να πω, καταλαβαίνω πως για ένα υποσύνολο του πληθυσμού το (window)shopping είναι αναπόσπαστο κομμάτι του τουρισμού. Για άλλους είναι να δοκιμάσουν τη ντόπια κουζίνα, για άλλους τις ντόπιες πόρνες. No judgment. Απλώς ευχαριστώ, ταξιδιωτικέ μου οδηγέ, δε θα πάρω.
Συμβουλή : να μην πτοηθούμε από την προοπτική να μας πιάσουν τα κλάμματα
Και περάσαμ-όμορφα, όμορφα, όμορφα! Αν είναι να μπω στη γκαλερί που δεν είναι γκαλερί και να δω αναρίθμητες maryhop να κλαίνε με λυγμούς χαλβαδιάζοντας πανάκριβα παπούτσια και τσάντες, τότε πράγματι αξίζει να πάω και έχασα που δεν πήγα. Μεγαλοφυές, maryhop. Touche.
Επίσης, that's what she said, sort of.
Checklist : 2 στα 5 (μένω πίσω)
#7 : The Village of Monmartre
Συμβουλή : να πάμε με το μετρό στην Μονμάρτη.
Tι έγινε, κολώσαμε με το ποδηλατάκι? Πήγαν να μας βγουν τα brownies και να τρέχουμε για Pantozol?
Επίσης, τι έγινε, κολώσαμε να γράψουμε τη Μονμάρτη στα Λατινικά?
Συμβουλή : να ξοδέψουμε όλη τη μέρα στη Μονμάρτη.
ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΕΚΕΙ, ΓΑΜΩ ΓΑΜΩ? ΤΙ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ? "Η Μονμάρτη είναι ωραία". Ευχαριστώ, είχα δει το Moulin Rouge, μπορώ να το φανταστώ. Αλλά προφανώς δεν είχε καλό παγωτό, μπαγκέτες, πολυκαταστήματα και περιστέρια, αλλά μόνο καλλιτέχνες που ζωγραφίσουν τα πάντα (ακόμα κι εσένα), πάρα πολύ γραφικά στενά, πανέμορφα μαγαζάκια, καφέ, εκθέσεις ζωγραφικής (κάτι στο οποίο δεν έχουμε αναφερθεί ακόμα, στα πράγματα που ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις στο Παρίσι), πιθανώς και μια αντίστοιχη νυχτερινή ζωή, αλλά αυτά, ξέρεις, δεν είναι παγωτό με brownies και ακριβές γόβες, οπότε είναι ανάξια μνείας. Απλώς πάτε και κόψτε το λαιμό σας, ζωάδια.
Checklist : 3 στα 6 (πάμε για βάση)
#8 : Θρίαμβος!
Συμβουλή : φωτογράφηση και θαυμασμός της Αψίδας του Θριάμβου, την οποία ξέρουμε να μεταφράσουμε και στα Γαλλικά.
Απαγορεύεται να μη τη θαυμάσεις, απαγορεύεται να της κάνεις κάτι περισσότερο, όπως π.χ. να της τριφτείς (look, but don't touch).
You sexy bitch, you know you want it.
Να σημειωθεί επίσης η αχρείαστη μετάφραση στην παρένθεση, ένα tour de force και πιθανώς tour de antigrafis από την καρτ-ποστάλ που αγοράστηκε από τα ντόπια αξιοθέατα.
Συμβουλή : να αποφύγουμε την αναμονή στην ουρά για να ανεβούμε.
Ανέβηκες τελικά Μαίρη ή όχι? Μπερδεύτηκα. Γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν out of character, κρίνοντας τα παραπάνω και το τι θα επακολουθήσει. Πάντως, ελπίζω πως όχι, γιατί όπως κάθε ταξιδιώτης που δίνει συμβουλές και σέβεται τον εαυτό του, το μυστικό της επιτυχίας είναι να ΜΗ δοκιμάζεις κάτι και έτσι, με βάση την έλλειψη εμπειριών, να το προτείνεις.
Επίσης πείτε με ανοήτο, αλλά το δίδυμο Ηλύσια Πεδία - Αψίδα δε σπάει, οπότε θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε μια θέση για κανένα άλλο πολυκατάστημα ή παγωτατζίδικο.
Checklist : 4 στα 7 (πάμε για βαθμό)
#9 : Πάμε για ευχάριστο φινάλε
Συμβουλή : τελευταίος και καλύτερος έρχεται ο Πύργος του Άιφελ.
Α, είπα κι εγώ. Μπράβο κοπελάρα μου εσύ. Φύγαμε.
Ιστορικό : καμία από τις φορές που είχαμε την ευκαιρία, δεν έχουμε ανεβεί ποτέ στον Πύργο του Άιφελ
Πόσες φορές έχεις πάει κι έχεις αράξει από κάτω? Δηλαδή, για το Θεό. Αν είναι στη ζωή σου να ανεβείς σε έναν πύργο, ανέβα στο γαμημένο Πύργο του Άιφελ. Δηλαδή, στο να τριγυρνάμε τις γκαλερί και να κοιτάμε ρούχα και παπούτσια λέμε ναι, αλλά στο να ανεβούμε σε ένα από τα πιο διάσημα κτίρια, ξέρω γω, ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, λέμε noooooooooooo?
Νοσταλγική αναπόληση : τα πολυάριθμα παγωτά και hot dog που έχουν καταβροχθισθεί στους πρόποδες του Πύργου του Άιφελ.
(βαθιά ανάσα)
Κι εγώ φτάνουμε στην κορύφωση. Πρέπει να είναι μια από τις πιο ηλίθιες προτάσεις που έχω διαβάσει στη ζωή μου (δε διαβάζω πολύ) (ή μάλλον, δε διαβάζω πολλά ηλίθια κείμενα - bzing!). Θα μπορούσε όλο το post να αφιερωθεί σε αυτή την πρόταση. Ας κάνουμε μια περίληψη :
- Πρώτη απορία που με καίει : τα hot dogs ήτανε σερί, all in one sitting, ή κάθε φορά που πας στο Παρίσι και επισκέπτεσαι τον Πύργο είναι 50-50 να πετύχεις από κάτω τη maryhop να χλαπακιάζει hot dog?
- Επίσης, αν μόλις έχεις χλαπακιάσει παγωτό στου Ραλφ, μετά δεν έχεις λόγο να πας Πύργο, ε?
- Γιατί να σε πιστέψουμε? Σάματις ανέβηκες ποτέ στον Πύργο για να μπορέσεις να συγκρίνεις?
- Από την άλλη, δε χρειάζεται να έχεις ανεβεί στον Πύργο για να μπορέσει να το χωρέσει το μυαλουδάκι σου οτι το να βρίσκεσαι πάνω σε αυτό το υπέροχο ορόσημο δε συγκρίνεται με το να λερώνεσαι με μουστάρδα από hot dog από κάτω του.
Συμβουλή : η ικανοποίηση που λαμβάνει κανείς από το να χλαπακιάζει hot dog είναι εφάμιλλη με αυτή του να ανεβαίνει στον Πύργο του Άιφελ. Πιστέψτε την.
Να σου υπενθυμίσω, mary, οτι το να τρως hot dog είναι τεράστια απόλαυση επειδή τα hot dog τα σπάνε, οχι επειδή τα τρως ενώ βαριέσαι να ανεβείς στον Πύργο.
Συμβουλή : για τους ρομαντικούς ή γονείς, το tourist trap carousel από 'κει δίπλα.
Τι πιο ρομαντικό από το να τρως hot dog κάτω από τον πύργο?
Επίσης, αν έχετε παιδιά, τη γαμήσατε. Ούτε καν hot dog, πόσο μάλλον να ανεβείτε στον Πύργο. Πάτε στο τουριστικό carousel και πολύ σας είναι.
Τέλος, ας σημειώσουμε πως η maryhop προτείνει το ίδιο μέρος για ερωτευμένους και γονείς με παιδιά. Το Carousel de Paris! Το μέρος που θα ζήσετε τον έρωτά σας ανάμεσα σε μούλικα που κλαίνε / φωνάζουν "ΜΑΜΑΜΑΜΑΚΟΙΤΑΧΩΡΙΣΧΕΡΙΑΚΟΙΤΑΜΑΜΑΜΑΜΑ"
Checklist : 4 στα 8 (έκανα τη μαλακία να ανεβώ στον Πύργο)
#10 Επίλογος
Φωτογραφίες τις οποίες γενικώς δε θέλω να σχολιάσω. Αν σας βαστάει, ρίξτε μια ματιά.
Αν σας βάσταξε, θαυμάστε τη φωτογραφία όπου ένα παγωτό κρύβει μέρος του Πύργου του Άιφελ.
Απολογισμός : η δις. maryhop δε χορταίνει να γράφει για αυτή την πόλη
Από τη blogger που είχε να μας συμβουλεύσει σχετικά με τη Μονμάρτη να πάρουμε το μετρό και να ξοδέψουμε όλη τη μέρα εκεί.
Κατακλείδα : το Παρίσι είναι πόλη που νοσταλγείς, με κεφαλαίο "ν".
Μπαίνεις στο αεροπλάνο και νοσταλγείς τα hot dog που χτύπησες ΟΧΙ στον Πύργο του Άιφελ. I get it.
Σύνοψη :
Στο Παρίσι ΠΡΕΠΕΙ :
- Να φάμε παγωτά και hot dog
- Να βγάλουμε φωτογραφίες
- Να ψιλοαποφύγουμε τα πιο σημαντικά μνημεία και ορόσημα της πόλης, ενώ μας αποσπούν άλλες ασχολίες
- Να πάμε σε πολυκατάστημα
Στη λίστα δεν κατάφεραν να μπουν, ενδεικτικά :
- Οι αναρίθμητες γκαλερί, τα μουσεία με εξαίρεση το Λούβρο, γενικώς η τέχνη
- Η γαλλική κουζίνα και ζαχαροπλαστική
- Ο όμορφος Σηκουάνας
- Το Quartier Latin και η νυχτερινή ζωή του
- Το γαμημένο ρομάντζο, αν μου συγχωρείτε τα "γαλλικά" μου
- Αναρίθμητα καλά κρυμμένα μυστικά που δε διανοούμαι οτι υπάρχουν σε αυτή τη φανταστική πόλη
Ελλάς μου, στο πνεύμα των ημερών, σου ζητώ μια χάρη. Σταμάτα να βγάζεις τους φελλούς στην επιφάνεια. Άφησέ μας στις ιδέες μεγαλείου που μας κατατρέχουν μόνους μας, στο σπιτάκι μας, να τρώμε πίτσες. Αν δε το κάνεις, αν μας προβάλλεις, πως θα καταλάβουμε οτι δεν είμαστε τίποτα σπουδαίο?
Σε παρακαλώ. Μη μας αφήνεις να γίνουμε από γραφικοί έως επικίνδυνοι.
(Σημείωση : μετά από ευγενέστατη παράκληση της συγγραφέως, οι πρωτότυπες φράσεις που πράγματι αποτελούν "πνευματική" "ιδιοκτησία" αφαιρέθηκαν από το παρόν ποστ. Οι συντελεστές του παρόντος ιστολογίου αναγνωρίζουν πως κάθε ιστολόγιο είναι κάτι ζωντανό, και το να μεταποιείς ένα ποστ μετά τη δημοσίευσή του για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων, συντακτικού ή αισθητικής είναι ευχής έργο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου