Φάτσα/Οφ : Ευρωόραση - αξίζει τον κόπο?

Μαμααααα!

Μπαμπαααα!

Παππουουουου!

Γιαγιαααα!

Θειεεεε!

Θειαααα!

α) Βγάλτε με απ'το πλυντήριο!!!
β) Να δω γιουροβίζιον το Σάββατο???


ΓΙΑΤΙ ΝΑΙ :

1) Για τον ίδιο λόγο που έβλεπες το Χαριστέα, μικρό αγόρι που ήσουν στο πλυντήριο. Γιατί όλοι βλέπουμε την εθνική ελλάδας όταν παίζει ποδόσφαιρο? Μας αρέσει το ποδόσφαιρο, και έχουμε μια απροσδιόριστη επιθυμία να κερδίσει η εθνική. Όταν χάνουμε, δε τα βάφουμε μαύρα, γιατί απλώς χαιρόμαστε που είμαστε εκεί. Όταν δε. παίζουμε αντιποδόσφαιρο, όπως στο πρόσφατο ευρωπαικό πρωτάθλημα, χαλιόμαστε, και λέμε πως δε μας αξίζει να πάρουμε ο,τιδήποτε. Το αντίστοιχο με τη γιουροβίζιον ήταν ο Ρακιντζής.

2) Γιατί κάθε χρόνο ο καθένας θα βρει από 2-3 μέχρι και 10 τραγούδια που θα του αρέσουν και θα διασκεδάζει βλέποντας την παράστασή τους. Αυτά μπορεί να είναι είτε οικουμενικά αποδεκτά (βλ. Nocturne - Secret Garden) ή να αγγίζουν τα γούστα του εκάστοτε τηλεθεατή (βλ. For Real - Athena). Aξίζει να υποστούμε την υπόλοιπη σαβούρα για την αμφίβολη απόλαυση των λίγων αυτών κομματιών? Ναι.

3) Γιατί βλέπουμε τι παίζει με τους γείτονες μας. Τι στέλνουν αυτοί? Πως μοιάζουν εμφανισιακά? Όταν τους έρθει φλασιά και στείλουν κανένα πιο παραδοσιακό (έστω και μπασταρδεμένο), όπως κάνουν συχνά πυκνά οι Πορτογάλοι και οι Σέρβοι, μαθαίνουμε στοιχεία για την κουλτούρα τους και αν μας αρέσουν, την ψάχνουμε και παραπάνω. Ξέρετε, κάποιοι λαοί στην Ευρώπη έχουν παραδοσιακή μουσική. Δεν είναι όλοι Άγγλοι.
*** Σε αυτό το σημείο, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν σκάσουν τίποτα Κεντρικοευρωπαίοι και αρχίζουν τους τυρολέζικους λαρυγγισμούς, κοινώς τα yodeling. Γης μαδιάμ.

4) Σε μια ψιλοσχετική νότα, η χώρα που διοργανώνει το διαγωνισμό έχει δικούς της καλλιτέχνες που παίζουν στα μεσοδιαστήματα, διάφορα βίντεο από τις ομορφιές της κλπ. Και αν αυτό στην Ελλάδα μεταφράζεται οτι τραγουδάει η Χελενα, στη Σερβία τραγούδησε ο Μπρέγκοβιτς.

5) Τέλος, κακά τα ψέμματα. Οι περισσότερες χώρες στέλνουν ωραίες κοπέλες και ευειδείς νέους. Οπότε, συντονιζόμαστε για να δούμε μπουτάκια ή μπράτσα (ή οτιδήποτε τελοσπάντων φτιάχνει τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους άντρες). Δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε! Κακό είναι να είναι ο μόνος λόγος για τον οποίον παρακολουθούμε. Τότε γινόμαστε σιχαμεροί λιγούρηδες.


ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ :

1) Γιατί εξαιτίας της γιουροβίζιον δημιουργήθηκε ένα νέο είδος μουσικής που λέγεται europop : είναι το ίδιος που προσπαθούν να προσεγγίσουν οι περισσότεροι συμμετέχοντες γιατί έτσι νομίζουν πως θα διακριθούν. Το europop τραγούδι είναι κατα βάση ένα κλασσικό, βαρετό ποπ κομμάτι που έχει ελάχιστα στοιχεία από την παραδοσιακή μουσική της εκάστοτε χώρας. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως ατυχές και στην τελική, πως να το κάνουμε, δε μας εκφράζει. Η Ελλάς δε είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε αυτό το ατόπημα, βλέπε το μπουζούκι του Shake it και η λύρα του Number 1.

2) Γιατί μας ψιλοχαλάει που καλλιτέχνες γράφουν τραγούδια εν όψει του διαγωνισμού, απαλέιφοντας έτσι το στοιχείο της έκφρασης άνευ όρων. Το τραγούδι γίνεται λίγο "επι παραγγελία" και αυτό μας βρίσκει εξ αρχής αντίθετους. Οι όροι της "παραγγελίας" αυτής δε (πολιτικά ορθό, σε συγκεκριμένη γλώσσα, με ορισμένη διάρκεια και ύφος) μας κακοφαίνονται ακόμα περισσότερο.

3) Γιατί, γενικώς, το επίπεδο των διαγωνιζομένων είναι χαμηλό. Γίνεται μια τρελή παρέλαση από κιτς, επαναλήψεις του ίδιου αδιάφορου μοτίβου στα τραγούδια, τρικ επι της σκηνής που είναι αναμενόμενα και απογοητεύουν (πριν λίγα χρόνια έπαιζε ένα κόλλημα με τις κορδέλες, μετά με το γονάτισμα και πάει λέγοντας), ενώ λίγες χώρες είναι αυτές που δίνουν την εντύπωση πως παίρνουν το διαγωνισμό στα σοβαρά. Οι υπόλοιπες φαίνονται να στέλνουν τον πρώτο που θα δείξει ενδιαφέρον, με αποτελέσματα που προκαλούν γέλια, κλάμματα ή αδιαφορία.

4) Γιατί, δε μας αρέσει ο τρόπος που γίνεται η ανάθεση, κυρίως στη χώρα μας. Βέβαια, θα μου πείτε, όταν ο κόσμος είχε τη μεγαλύτερη επιλογή, έστειλε το ρακιτζή. Ε, τι να κάνουμε? Αυτόν ήθελε ο λαός, αυτόν θα έχει! Πλέον, γίνεται ανάθεση σε ένα καλλιτέχνη χωρίς να μας πέφτει λόγος, οι εξουσιοδοτημένοι συνθέτες είναι 2-3 συγκεκριμένοι και μετά καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα σε αυτά τα 3. Όχι, δε θα πάρουμε. Αν είστε σωστοί, να ετοιμάσει όποιος θέλει ένα τραγούδι, να το ανεβάσει σε ένα σάιτ στο ίντερνετ, και ο κόσμος να ψηφίσει τα 5 επικρατέστερα. Και μετά, ας παρουσιαστούν αυτά ζωντανά σε μια εκπομπή, και ας διαλέξει πάλι ο κόσμος ποιό προτιμάει. Αφήστε αυτά με τις αναθέσεις και τις επιτροπές, γιατί θα σας αφήσουμε εμείς.

5) Γιατί σπάνια κερδίζει το πιο ωραίο τραγούδι. Οι ευρωπαίοι είμαστε τόσο ζώα που ψηφίζουμε το γείτονα, αυτόν που έχουμε καλές σχέσεις, ανεξαρτήτως τι έχει στείλει, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο δύσκολο να επιβραβευθεί το πιο ωραίο τραγούδι.


ΤΕΛΙΚΑ : Εμείς δεν απαξιώνουμε τους θεσμούς επειδή έχουν κακώς κείμενα. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε διαφορετικά, αλλά οι συμμετέχοντες τον έχουμε μετατρέψει σε κακόγουστο αστείο. Στο χέρι το δικό μας είναι να τον επαναφέρουμε σε αυτό που θέλουμε. Και αυτό θα το κάνουμε με το να ασχολούμαστε, όχι με το να το παρατήσουμε για να πιούμε δυο μπύρες.


Πρόβλεψη : η Ελλάς παίζει κάπου στην πρώτη πεντάδα, αλλά κάνει γκάφα δίνοντας το 12αρι στην Κύπρο που έχει αποκλειστεί. Την πρώτη θέση παίρνει κάποιος που δε μας περνάει από το μυαλό, και το παλικαράκι από τη Νορβηγία σταματάει το βιολί και πλακώνεται στα βάρη. Δυο χρόνια μετά επιστρέφει με χορευτικό κομμάτι και φανελάκι και θριαμβεύει.